آیا همیشه گرسنه اید؟ همه چیز تقصیر یک ماده غذایی است! + فیلم تست سلامت

آیا همیشه گرسنه اید؟ همه چیز تقصیر یک ماده غذایی است!

همه می دانیم که غذاهای شور ما را تشنه می کنند. اما بر اساس تحقیقات جدید، هنگامی که افراد مصرف سدیم را در بلند مدت افزایش دهند، آب کمتری می نوشند! و این تنها یافته شگفت انگیز این تحقیقات نیست؛ بالا بودن سطح سدیم منجر به افزایش احساس گرسنگی نیز می شود. بر این اساس می توان گفت برنامه غذایی پر نمک سبب افزایش وزن خواهد شد.

به گفته کارشناسان، این کشف بحث بر انگیز که ادعا می کند افزایش میزان نمک در برنامه غذایی سبب کاهش تشنگی می شود، بیش از 100 سال علم و دانش دانشمندان را زیر سوال برده و آن را نفی کرده است. این نتایج به تازگی در مجله تحقیقات بالینی (Journal of Clinical Investigation) در دو صفحه منتشر شد.

در صفحه نخست، در خصوص بررسی محققان آلمانی و آمریکایی بر روی 10 فضا نورد روسی که از سال 2009 تا 2011 در یک پرواز شبیه سازی شده شرکت کرده بودند، گزارش می دهد. این فضا نوردان برای ماه ها در یک محیط به شدت کنترل شده زندگی می کردند. بنا بر این گزینه ایده آلی جهت تحقیقات تغذیه ای و متابولیک محسوب می شدند.

محققان قصد داشتند این موضوع را بررسی کنند که در صورت کاهش تدریجی مصرف نمک در برنامه غذایی این 10 فضا نورد و محدود شدن آن از 12 گرم به 6 گرم در روز (میزان توصیه شده اغلب کارشناسان حوزه سلامت)، چه اتفاقی برای شان رخ می دهد. بر اساس علم غالب کنونی، این مردان فضا نورد باید کمتر تشنه می شدند و آب کمتری می نوشیدند؛ و این بدان خاطر است که سطح سدیم در آن ها کاهش یافته بوده است.

اما این اتفاق نیافتاد. در عوض، با افزایش نمک در برنامه غذایی، فضا نوردان آب کمتری نوشیدند. این موضوع نشان داد که بدن آن ها نه آب بیشتری تولید یا حفظ کرده است و نه به واسطه نمک، دفع سموم کرده است.

به گفته محقق ارشد این تحقیقات، یافته ها غیر منتظره بود، اما خیلی تعجب آور هم نبود. در یک برنامه غذایی پر نمک، بدن می خواهد از کم شدن آب جلوگیری کند. به همین دلیل، کلیه ها باید راهی برای افزایش محتوای آب در بدن پیدا کنند و اینجا است که شما کمتر تشنه می شوید.

هنگامی که میزان نمک در برنامه غذایی فضا نوردان افزایش یافت، احساس گرسنگی بیشتری را گزارش کردند. این وضعیت حتی در صورت دریافت میزان کالری و مواد غذایی بیشتر هم برای شان اتفاق افتاد. این ممکن است بدین خاطر باشد که بدن برای حفظ آب، انرژی بیشتری مصرف می کند.

محقق ارشد این تحقیقات افزود: من فکر می کنم اگر به فضا نوردان غذای بیشتری می دادیم، بیش از حد می خوردند و به اضافه وزن مبتلا می شدند.

در صفحه دوم، در خصوص تکرار این تحقیقات بر روی موش های آزمایشگاهی شرح داده شده است. محققان در این آزمایشات دریافتند موش هایی که برنامه غذایی پر نمک دارند، بیش از آن هایی که برنامه غذایی کم نمک دارند، غذا می خورند. آن ها همچنین دریافتند برنامه های غذایی پر نمک با تجزیه پروتئین عضلات همراه بود. پروتئین به اوره (ماده شیمیایی که کلیه ها را قادر به بازجذب مایعات می کند و در زمان دفع نمک از کم شدن آب جلوگیری می کند) تبدیل شده بود.

هرچه فرآیند تجزیه بیشتر بود، میزان گلوکوکورتیکوئید ها بیشتر می شد. گلوکوکورتیکوئید ها، ترکیباتی هستند که اگر به اوج خود برسند در انسان ها با ابتلا به دیابت، چاقی، بیماری های قلبی و پوکی استخوان در ارتباط خواهد بود. این موضوع به طور قابل توجهی چگونگی منجر شدن سدیم به فشار خون بالا که به تازگی دانشمندان روی آن متمرکز شده اند را توجیه می کند.

یافته ها نشان می دهد که همچنان به تحقیقات بیشتری نیاز است. اگر برنامه غذایی پر نمک سبب افزایش گلوکوکورتیکوئید ها شود، زمینه را برای ابتلا به سایر بیماری های مزمن در افراد مهیا می سازد. و این موضوع متعاقبا و به طور بالقوه ای خطر ابتلا به سندرم متابولیک، بیماری های قلبی و دیابت را افزایش می دهد.

اگر در مقابل یک فرد، بادام زمینی شور قرار دهید، بالطبع آب بیشتری مصرف می کند. اما بر اساس این تحقیقات، این فرد برای بیش از 24 ساعت، آب در بدن خود حفظ می کند و در واقع، آب کمتری مصرف خواهد کرد.

این تحقیق جدید، باور های عمومی در خصوص چگونگی تعادل میزان نمک و مایعات در بدن را به چالش کشیده است. این تحقیقات همچنین نشان می دهد که تعدیل نمک در برنامه غذایی، علیرغم ایجاد تغییرات فیزیولوژی در بدن، منجر به ایجاد تغییرات در میزان پروتئین و سوخت و ساز چربی نیز می شود و عادات خوردن و آشامیدن را متحول می سازد.

یادگیری بیشتر در خصوص این تغییرات به دانشمندان کمک می کند راه های جدیدی را جهت درمان بیماری هایی چون فشار خون بالا و نارسایی احتقانی قلب بیابند. همچنین به پزشکان در درک بهتر ارتباط میان نمک و اضافه وزن کمک می کند.

البته، تنها راه معمول دریافت سدیم از طریق نمکدان های موجود روی میز غذا نیست؛ بلکه در غذای رستوران ها و مواد غذایی فرآوری شده مانند سوسیس و کالباس وجود دارد و دارای قند بسیار بالا، چربی های اشباع و کربوهیدرات های ساده نیز می باشند. با این اوصاف، دلایل متعددی مبنی بر محدود کردن این ترکیب در برنامه غذایی مان وجود دارد.

چنانچه این تیم تحقیقاتی بتوانند نظریات خود را به همه بقبولانند، با کاهش سدیم در کلیه صنایع غذایی و غذای رستوران ها می توان به طور بالقوه ای از بروز برخی اثرات مضر بر روی سوخت و ساز بدن و اشتها پیشگیری کرد. تا رسیدن به آن نقطه بهتر است این رویکرد جدید را در زندگی خود به کار گیرید: اگر از هر چیزی به میزان کم بخورید، به طور خودکار سدیم کمتری مصرف خواهید کرد. بنا بر این، به طور کل، کمی بیشتر ورزش کنید و کمتر بخورید.

اگر نمک زیاد مصرف می کنید، ممکن است سلامت تان به خطر بیافتد. جهت بررسی سلامت خود، روشی ساده به شما می آموزیم که می توانید آن را در این ویدئو مشاهده کنید:

سلامت باشید.

تحقیق و ترجمه: مینو زرفش

منبع:

[button color=”red” size=”small” link=”http://www.health.com” ]health[/button]

[button color=”red” size=”small” link=”https://www.jci.org/” ]jci[/button]

[button color=”red” size=”small” link=”https://www.youtube.com” ]youtube[/button]