از اسپیرونولاکتون در درمان فشار خون بالا و نارسایی قلبی استفاده می شود. کاهش فشار خون به پیشگیری از بروز سکته مغزی، حملات قلبی و مشکلات کلیوی کمک شایانی می کند.
از این دارو همچنین جهت درمان تورم (ادم) ناشی از بیماری های خاص (مانند نارسایی قلبی و بیماری کبد) نیز استفاده می شود. عملکرد اسپیرونولاکتون در درمان ادم، حذف مایعات اضافه از بدن و بهبود علائمی چون مشکلات تنفسی می باشد.
این دارو همچنین جهت درمان کمبود پتاسیم و وضعیتی که در آن، بدن بیش از حد یک ماده شیمیایی طبیعی (آلدوسترون) را تولید می کند نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
اسپیرونولاکتون، به عنوان قرص آب (دیورتیک ضعیف پتاسیم) نیز شناخته می شود.
جشنواره تخفیف زیبایی و لیزر، دستگاه لیزر مدیواستار (اسکلپیون) 2024
مشاوره رایگان با پزشک، کلیه ایام هفته
محتوای صفحه
نحوه مصرف قرص اسپیرونولاکتون
پیش از شروع مصرف این دارو، اطلاعات مندرج در برگه دارو را مطالعه کرده و چنانچه سوالی دارید، آن را با پزشک یا داروساز خود مطرح سازید.
این دارو را به صورت خوراکی و طبق دستورات پزشک مصرف کنید. دارو را باید به دقت طبق برنامه زمان بندی و بر اساس دوز ارائه شده میل کنید. اگر ناراحتی معده رخ داد، این قرص را با غذا یا شیر مصرف کنید. بهتر است دوز روزانه خود را صبح زود (قبل از ساعت 6 صبح) مصرف کنید تا مانع از بیدار شدن برای ادرار در طول شب شوید. چنانچه سوالی دارید با پزشک تان مشورت کنید.
میزان مصرف این دارو به وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان شما بستگی دارد. در کودکان نیز میزان مصرف بر اساس وزن بدن تعیین می گردد.
اگر از شکل مایع این دارو استفاده می کنید، قبل از هر بار مصرف، بطری دارو را به خوبی تکان دهید. میزان دقیق را با استفاده از ابزارهای اندازه گیری خاص یا قاشق مختص دارو اندازه گیری کنید. از قاشق های خانگی استفاده نکنید زیرا ممکن است اندازه مناسبی نداشته باشند.
جهت بهره مندی هر چه بیشتر از مزایای این دارو باید آن را به طور مرتب استفاده کنید. برای کمک به یاد آوری زمان مصرف این دارو، هر روز آن را در زمان معینی مصرف کنید. بسیار حائز اهمیت است که مصرف این دارو را ادامه دهید؛ حتی اگر احساس بهبودی داشته باشید. اکثر افراد مبتلا به فشار خون بالا احساس بیماری نمی کنند.
این دارو را به طور دقیق طبق تجویز پزشک مصرف کنید. میزان مصرف خود را افزایش ندهید، آن را بیشتر از زمان تجویز شده مصرف نکنید و ناگهان مصرف این دارو را بدون مشورت با پزشک خود متوقف نسازید. اگر مصرف دارو به طور ناگهانی متوقف شود، ممکن است وضعیت تان بدتر شود.
چنانچه وضعیت تان بهبود نیافت یا بدتر شد (برای مثال، میزان فشار خون تان افزایش یافت) فورا به پزشک خود اطلاع دهید.
عوارض جانبی قرص اسپیرونولاکتون
در طول مصرف این دارو، سرگیجه و سبکی سر ممکن است رخ دهد. اگر هر یک از این اثرات همچنان ادامه داشت یا بدتر شد، به سرعت به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
برای کاهش خطر سرگیجه و سبکی سر، هنگام برخاستن از موقعیت نشسته یا خوابیده، به آرامی بلند شوید. خطر ابتلا به سرگیجه یک ساعت پس از مصرف این دارو به اوج خود می رسد.
به یاد داشته باشید که پزشک این گونه صلاح دیده که مزایای مصرف این دارو بر عوارض جانبی آن مقدم تر است. بسیاری از افرادی که این دارو را مصرف کرده اند، عوارض جانبی جدی گزارش نداده اند.
اگر این عوارض جانبی نادر، اما جدی را دارید، فورا به پزشک خود اطلاع دهید: افزایش تشنگی، علائم مشکلات کلیه (مانند تغییر میزان ادرار)، نوسانات ذهنی یا خلقی، خستگی یا ضعف غیرمعمول، اسپاسم عضلانی، تغییرات دوره قاعدگی، درد سینه، بزرگ شدن پستان در مردان، مشکلات عملکرد جنسی، علائم عفونت (مانند تب، گلودرد مداوم)، درد شدید معده و شکم، تهوع و استفراغ مداوم، استفراغی که به نظر می رسد شبیه قهوه است، ادرار تیره، زرد شدن چشم ها یا پوست، کبودی یا خونریزی آسان.
این دارو ممکن است به ویژه در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه منجر به افزایش سطح پتاسیم شود. در صورت عدم درمان، میزان پتاسیم بسیار بالا می تواند کشنده باشد. چنانچه متوجه شدید یکی از عوارض جانبی جدی زیر را دارید، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید: ضربان قلب آهسته یا بی نظم، ضعف عضلانی.
احتمال بروز واکنش های آلرژیک به این دارو بسیار کم است، اما در صورت بروز باید حتما به دنبال فوریت های پزشکی باشید. علائم واکنش های آلرژیک عبارتند از: خارش، بثورات پوستی، تورم (به ویژه بر روی صورت، زبان یا گلو)، سرگیجه شدید، تنفس سخت و مشکل شدید.
در اینجا فهرست کاملی از عوارض جانبی احتمالی استفاده از اسپیرونولاکتون عنوان نشده است. در صورتی که متوجه علائمی دیگری شدید که در این مطلب قید نشده، آن را نیز با داروساز یا پزشک خود در میان بگذارید.
موارد احتیاطی
در صورتی که حساسیت دارویی دارید، پیش از مصرف قرص اسپیرونولاکتون، موضوع را با داروساز یا پزشک مربوطه در میان بگذارید. این دارو ممکن است حاوی ترکیبات غیر فعالی باشد که در شما ایجاد حساسیت یا سایر مشکلات کند. در این خصوص می توانید با یک پرشک داروساز مشورت کنید.
قبل از مصرف این دارو، همه سوابق پزشکی تان را به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید؛ به ویژه: مشکلات کلیوی، مشکلات کبدی، عدم تعادل املاح معدنی (مانند پتاسیم بالا، کمبود سدیم)، کاهش عملکرد غده فوق کلیوی (بیماری ادیسون).
قبل از انجام هر گونه جراحی، مصرف این دارو و سایر داروها (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به جراح یا دندانپزشک خود اطلاع دهید.
این دارو ممکن است سطح پتاسیم شما را افزایش دهد. قبل از استفاده از مکمل های پتاسیم یا جایگزین های نمکی که حاوی پتاسیم هستند، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
قرص اسپیرونولاکتون ممکن است سبب ایجاد خواب آلودگی در شما گردد. مصرف الکل یا ماری جوانا می تواند به خواب آلودگی تان بیفزاید. در طول مصرف این دارو از رانندگی یا کار با ماشین آلات سنگین اجتناب کنید. از مصرف نوشیدنی های الکلی خودداری کنید.
افرد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو بیشتر حساس باشند، به ویژه تاثیرات آن بر روی پتاسیم.
مصرف این دارو در دوران بارداری به هیچ وجه توصیه نمی شود. زیرا ممکن است به جنین آسیب وارد سازد. چنانچه باردار هستید یا تصور می کنید باردار شده اید با پزشک تان مشورت کنید.
از آن جایی که ممکن است استفاده از قرص اسپیرونولاکتون در دوران شیردهی سبب انتقال دارو به شیرتان شود نیز قبل از مصرف آن با پزشک تان مشورت کنید.
تداخلات دارویی
مداخلات دارویی بر روی عملکرد داروی مصرفی تان تاثیر گذاشته و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش می دهند. این مورد شامل تمام تداخلات دارویی احتمالی نیست و فهرستی از تمامی داروهایی که استفاده می کنید را شامل می شود (از جمله داروهای تجویزی، غیر تجویزی و محصولات گیاهی) که باید آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید. از شروع، متوقف کردن و یا تغییر دوز داروها بدون تایید پزشک تان خودداری کنید.
برخی از داروها که ممکن است با این دارو ایجاد تداخل کنند عبارتند از: آلیسکیرن، لیتیوم، داروهایی که ممکن است سطح پتاسیم خون را افزایش دهند (از جمله مهار کننده های ACE مانند بنازپریل یا لسیینوپریل، قرص های ضد بارداری حاوی دروسپیرنون).
برخی از محصولات دارویی حاوی مواد تشکیل دهنده ای هستند که می توانند فشار خون شما را افزایش دهند. به داروساز بگویید که چه محصولاتی را در حال حاضر استفاده می کنید و از نحوه استفاده از آنها به طور ایمن (به ویژه داروهای ضد سرفه و سرماخوردگی، کمک های رژیم غذایی یا داروهای غیر تجویزی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن) اطلاع کسب نمایید.
این دارو ممکن است با تست های آزمایشگاهی خاص (از جمله دیگوکسین یا کورتیزول) تداخل داشته باشد، و احتمالا موجب حصول نتایج اشتباه شود. حتما پرسنل آزمایشگاهی و تمام پزشکان خود را نسبت به مصرف این دارو مطلع سازید.
شاد و سلامت باشید.
تحقیق و ترجمه: مینو زرفش
بیشترین تخفیف های زیبایی و لیزر در بهترین مراکز تهران و شهرستان ها
اینجا کلیک کنید