اصول مراقبت از پوست صورت 4- لایه برداری

 لایه برداری

لایه برداری تکنیکی می باشد که در آن لایه ای از اپیدرم که بیشتر شامل سلولهای مرده روی سطح بیرونی پوست (همان لایه شاخی) می باشد، از پوست حذف می شود تا سلولهای زنده و جوان تر نمودار گردند. از مزایای بالقوه لایه برداری شامل نو شدن و به دنبال آن روشن تر شدن پوست، نفوذ بهتر مواد مغذی محصولات بهداشتی به پوست و برای افراد با پوست بیش از حد چرب ،درجات مختلفی از کاهش ترشح چربی پوست می باشد.

این که آیا لایه برداری خطوط چهره را کاهش می دهد یا نه همچنان مورد بحث است ، اما  بطور کلی راه مناسبی برای رفع چین و چروک صورت محسوب نمی شود زیرا نمی تواند در ناحیه درمیس، جایی که خطوط صورت شکل می گیرند، اثر کند.

لایه برداری معمولی نباید با لایه برداری های شیمیایی عمیق، لایه برداری لیزری و دیگر روش های  نیمه تهاجمی درمان چین و چروک اشتباه گرفته شود. در این روشها هدف حذف  سلول های مرده از اپیدرم (مانند لایه برداری معمولی) نمی باشد. بلکه در روشهای فوق با تحریک کنترل  شده درمیس و لایه های عمیق تر باعث یکپارچگی ساختار پوست صورت می گیرد. بهبودی زخمهای ایجاد شده در این روشها به بازسازی پوست و رفع چین و چروک کمک می کند. روشهای تهاجمی مانند لایه برداری های عمیق شیمیایی توسط  افراد آموزش دیده حرفه ای و بصورت موردی و نه دائماً، انجام می شود. مکانیسم اثر آنها متفاوت است  و  لایه برداری معمولی جهت مراقبت از پوست محسوب نمی شوند.

با این توضیحات در مورد انواع لایه برداری، آیا لایه برداری ساده مفید است و چه کسانی از آن سود می برند؟  مزایای لایه برداری ساده در مراقبت از پوست همیشگی و صددرصد نیست. اولاً، پوست  به طور طبیعی تحت لایه برداری مداوم  می باشد. اگر اینطور نبود، با تولید مداوم سلول های اپیدرمی جدید  و تجمع  کراتین، قطر پوست به چند اینج می رسید. رشد سلول های اپیدرمی و لایه برداری طبیعی در سنین جوانی سریع تر است، بنابراین، جوانان عموماً نیازی به لایه برداری ندارند و در صورت استفاده از لایه برداری ممکن است دچار عوارض ناشی از آن شوند. حتی برخی از مردم در دهه 30 و 40 زندگی نیز دارای رشد سلولی بالایی می باشند و ممکن است چندان نیازی به لایه برداری ساده نداشته باشند. از سوی دیگر، پوست بسیاری از افراد بالای سی سال، بدلیل افزایش ضخامت لایه استراتوم کورنیوم (خارجی ترین لایه متشکل از سلولهای مرده) شفافیت پوست خود را از دست می دهد. این گروه بیش از دیگران از لایه برداری ساده بهره مند می شوند. از آنجا که لایه برداری گاهی اوقات باعث کاهش تولید چربی پوست (سبوم)  می شود،  برای افراد با پوست بیش از حد چرب نیز مفید خواهد بود. به ویژه اگر لایه برداری با  بتا و یا آلفا هیدروکسی اسید انجام شود. از سوی دیگر، لایه برداری در پوستهای خشک یا حساس ممکن است باعث تحریک شود لذا در این موارد باید از لابه برداری اجتناب شود و یا از انواع خفیف  و به میزان کم استفاده نمود.

اگر تصمیم گرفتید که از لایه برداری بعنوان یکی از راههای مراقبت از پوست استفاده نمایید، چگونه و به چه میزان باید انجام شود؟ به جز افراد با پوست بسیار چرب، لایه برداری روزانه به هیچ وجه مفید نیست. هدف از لایه برداری حذف سلول های مرده از سطح پوست است. حداقل چند روز طول می کشد تا مقدار قابل توجهی از سلول های مرده  در سطح پوست تجمع یابد. بنابراین تکرار زیاد آن باعث از بین بردن بیش از حد سلولهای زنده،  تحریک و آسیب پوست می شود.

برای بسیاری از افراد، یک یا دو بار لایه برداری در هفته کافی است. این تعداد بر اساس  نوع پوست، قدرت لایه برداری، روش انجام و عوامل دیگر تعیین می شود. اگر دچار سوزش، افزایش حساسیت و یا خشکی پوست شدید، احتمالا لایه برداری بیش از حد لازم انجام شده است.

روش های لایه برداری متداول عبارتند از آلفا و بتا هیدروکسی اسید، لایه برداری آنزیم، پلینگ مکانیکی و غیره. برخی از این روشها چندین مزیت دارند. به عنوان مثال، اسیدهای آلفا هیدروکسی (به خصوص گلیکولیک و لاکتیک) به نظر می رسد جدا از اثر لایه برداری، باعث بهبود ساختار پوست نیز می شوند. اسیدهای بتا هیدروکسی، مانند اسید سالیسیلیک، نیز در کاهش تولید چربی بیش از حد پوست نقش دارند وبرای پوستهای چرب و مستعد آکنه مناسب می باشند. از سوی دیگر، سوزش  و آسیب پوست ازعوارض شناخته شده لایه برداری اسیدی بوده و به پیری زودرس پوست کمک می کند.

توجه داشته باشید  که در این مورد بسیار محتاط عمل کنید. به پوست شما توجه نموده و قبل از انجام هراقدامی در مورد آن مطالعه لازم داشته باشید.

منبع:

http://www.smartskincare.com