انواع پوست حساس

وقتی از کسی می پرسید که آیا دارای پوست حساس هستند یا نه، پاسخ بیشتر از 50 درصد مردم مثبت است. این درصد نیز رو به افزایش است. اما حقیقت این است که بیشتر مردم به طور طبیعی دارای پوست حساس نیستند، بلکه حساس شده اند. از آنجایی که حساسیت پوست یک مشکل شایع بین بسیاری افراد است، در مورد این موضع نیز در مقالات بعدی صحبت خواهیم کرد.

در این مقاله به بررسی انواع پوست های حساس می پردازیم. آیا می دانستید که بیشتر از یک نوع پوست حساس وجود دارد؟

پوست حساس در مقابل پوست حساس شده

بین پوستی که به طور طبیعی حساس است و پوستی که حساس شده، تفاوت هایی وجود دارد.

پوستی که به طور طبیعی حساس است:

پوستی که به طور طبیعی حساس باشد، یکی از انواع پوست هاست. این حساسیت ژنتیکی است و فرد با این نوع پوست متولد شده و نمی تواند آن را تغییر دهد.

ویژگی های این نوع پوست:

• پوست به طور طبیعی نازک تر و ظریف تر و شفاف تر است. این نوع پوست بیشتر بین مردم شمال اروپا مشاهده می شود.
• رگ های خونی به سطح پوست نزدیک هستند، بنابراین پوست بیشتر قرمز به نظر می رسد.
• مویرگ های شکسته در بینی و سراسر گونه.
• وجود دانه های کوچک مانند جوش و برجستگی (اغلب بالای گونه).

پوست های حساس به طور طبیعی به برخی غذاها، گرد و خاک، گرده گل ها و حیوانات حساسیت دارند. همچنین ممکن است به برخی بیماری های التهابی مانند اگزما، پسوریازیس و روزاسه حساسیت ژنتیکی نشان دهند. گرچه پوست حساس بیشتر در بین پوست های روشن مشاهده می شود، اما پوست های تیره نیز ممکن است چنین حساسیت هایی را از خود نشان دهند.

پوست حساس شده – نوعی شرایط پوستی

پوست حساس شده نوعی شرایط پوستی است (که در طول زمان به وجود آمده و قابل تغییر می باشد.). برخلاف پوست حساس، پوست حساس شده نوع پوستی محسوب نمی شود. پوست حساس شده به وسیله ی برخی فاکتورهای محیطی و سبک زندگی ایجاد می شود. به عبارت دیگر پوستی که به وسیله ی تاثیرات محیطی حساس شده است.

حساس شدن پوست برای هر کسی ممکن است اتفاق بیفتد و به نوع و رنگ پوست ارتباطی ندارد.

علائم پوست حساس یا پوست حساس شده:

این دو نوع پوست دارای برخی علائم مشترک هستند:

• سوزن سوزن شدن و سوزش پوست
• داغی یا گرم بودن پوست
• قرمزی و لکه دار شدن پوست
• گرگرفتگی پوست
• خشکی، پوسته پوسته شدن و خارش
• بروز لکه های خشک و ترک خوردن پوست
• بروز نقطه روی پوست
• حساس به لمس کردن
• در مقابل حرارت به سرعت واکنش نشان می دهد (به عنوان مثال خورشید، آب گرم و درجه حرارت بالا).
• به راحتی در مقابل برخی تغییرات تحریک می شود.

در پوست حساس شده تمام این علائم با ترمیم پوست به خودی خود محو می شوند. پوستی که به طور طبیعی حساس است، این علائم برای مدت طولانی وجود دارند.

فاکتورهای محیطی و سبک زندگی که باعث حساس شدن پوست می شوند:

• آلودگی
• استفاده از محصولات آرایشی نامناسب
• ترکیبات سخت (مانند سولفات ها، الکل SD، AHA ها وعطرهای مصنوعی)
• صابون ها و معطر کننده ها
• آسیب های پوستی به خاطر برخی روش های پزشکی (مانند لیزر درمانی)
• لایه برداری بیش از اندازه
• پاکسازی بیش از اندازه
• قرار گرفتن بیش از اندازه در مقابل گرما و خورشید
• آب و هوای نامناسب (به عنوان مثال قرار گرفتن در معرض وزش باد، هوای گرم و خشک)
• تغییرات شدید آب و هوا یا محیط
• سیگار کشیدن، الکل و کافئین
• تغییرات هورمونی
• بیماری های التهابی
• برخی داروها
• رژیم های غذایی

فاکتور 1: آلودگی

دلیل اول آلودگی است که لایه ی اسیدی روی پوست (Stratum Corneum) را از بین می برد و حالت محافظتی پوست را آسیب می رساند. وقتی اسید روی پوست ( اسید mantle) با استفاده از محصولات دارای pH اشتباه، از بین میرود، پوست به مهاجمان خارجی، از جمله باکتری ها و دیگر و میکروارگانیزم ها، حساس تر شده و تحریک می شوند.

فاکتور 2: عکس العمل های حساسیتی یا جانبی به محصولات

دومین علت مهم عکس العمل هایی است که پوست در مقابل محصولات نشان می دهد، به عنوان مثال حساسیت به ترکیبات محصول آرایشی یا حساسیت به ترکیبات گیاهی.

عکس العمل در مقابل لایه برداری – استفاده از لایه بردار اشتباه، قرار دادن لایه بردار برای مدت طولانی روی پوست و لایه برداری های مکرر.

لایه ی استرتوم کرنئوم نازک یا آسیب دیده روی پوست:

یکی از ویژگی های مشترک بین پوست های حساس و پوست های حساس شده چیست؟ یک استراتوم کرنئوم نازک شده یا آسیب دیده.

استراتوم کرنئوم خارجی ترین لایه ی پوست است. کار این لایه محافظت از پوست می باشد. لایه ی محافظتی در واقع عبارتی است که دارای این توانایی می باشد.

لایه ی محافظ آسیب دیده یعنی اینکه ترک های کوچکی روی پوست قرار دارند. این ترک ها باعث می شوند که آب سریعتر از پوست خارج شود (کم شدن آب پوست) و مواد خارجی نیز وارد پوست شوند. بنابراین در این حالت شما آب مورد نیاز و با ارزش را از دست می دهید و میکرو ارگانیسم های ناخواسته ای را وارد پوست خود می کنید. هر دو باعث تحریک پوست می شوند.

علائم معمول مربوط به لایه ی محافظ آسیب دیده عبارتند از پوسته پوسته شدن، ترک خوردن، تحریک، خارش و یا احساس ناراحتی در پوست.

زمانی که لایه ی محافظ آسیب می بیند، پوست به هرچیزی حساس می شود و لازم است با ترکیبات ترمیم کننده ی لایه ی محافظ درمان شود.

پوست واکنشی

پوست واکنشی نوعی پوست حساس می باشد. این عبارت در حقیقت مربوط به پوستی است که به شدت حساس است. پوست واکنشی به سرعت به محصولات و فرایندها عکس العمل نشان می دهد و قرمز شده، گر می گیرد و به راحتی تحریک می شود. این ویژگی بیشتر در بین پوست های روشن و نازک دیده می شود.

افراد دارای پوست های واکنشی باید بیشتر در مورد انتخاب محصولات آرایشی و بهداشتی خود دقت کنند، به ویژه محصولاتی حاوی ترکیبات اسیدی یا آلکالین و ذرات لایه بردار آسیب رسان هستند. لایه برداری باید با احتیاط و خیلی آرام انجام شود.

پوست نازک به راحتی قرمز می شود:

پوست نازک قرمزی را بیشتر نشان می دهد. علت آن چیست؟ وقتی که پوست نازک تر باشد، مویرگ های خون به سطح پوست نزدیک تر هستند. این مسئله باعث می شود پوست در صورت تحریک شدن، لمس کردن، گرما یا برخی محصولات قرمز به نظر برسد.

آیا مویرگ هایی را در اطراف بینی خود مشاهده کرده اید؟ پوست این ناحیه بسیار نازک است، به همین خاطر مویرگهای قابل مشاهده در این ناحیه رایج می باشد. علاوه بر این مویرگ ها روی گونه ها در افراد دارای پوست نازک نیز رایج است.

اگر پوست شما با یک محصول قرمز شود ….

استفاده از آن محصول را فورا متوقف کنید. اگر محصولی صورتتان را خیلی قرمز می کند و پس از یک ساعت بهبود می یابد، نشانه ی این است که پوست شما در مقابل آن عکس المل نشان می دهد.

وقتی پوست شما قرمز می شود، به این معناست که جریان خون در زیر آن بیشتر است. مویرگ های خونی گشاد شده اند و اجازه ی عبور خون بیشتری را می دهند. برخی محصولات، مانند لایه بردارها، جریان خون را تحریک می کنند، بنابراین افزایش جریان خون پوست را به طور موقت قرمز می سازد. اما اگر این قرمزی تداوم داشته باشد، نشانه ی این است که بدن در حال ترسال کمک به یک منطقه ی آسیب دیده یا عفونتی می باشد.

[divider]

کلینیک فوق تخصصی پوست، لیزر و تناسب اندام آلومینا