سندرم هورنر

سندرم هورنر (Horner syndrome) 

اختلالی است که از ترکیب علائم و نشانه های ناشی از آسیب دیدگی برخی از اعصاب که ازمغز به چشمها و صورت میروند، بروز می کند.

به طور معمول، نشانگان هورنر  به طور مشخص یک طرف صورت را درگیر می کند و  سبب تنگ شدن مردمک چشم، افتادگی پلک و کاهش تعرق در سمت مبتلا می باشد.

سندرم هورنر ؛ بیماری نیست بلکه نشانه یک مشکل پزشکی است که آن مشکل می تواند سکته مغزی ؛ تومور یا آسیب  نخاعی باشد. با این وجود در برخی ازموارد هیچ علت زمینه ای را نمی توان برای آن یافت.

نشانگان هورنر به نام های  سندرم هورنر- برنارد یا فلج اکولوسمپاتیک نیز شناخته می شود.

نشانگان هورنر از اسیب بخشی از خاصی از سیستم عصبی سمپاتیک ایجاد می شود، سیستم عصبی سمپاتیک  در تنطیم ضربان قلب، اندازه مردمک، تعرق، فشار خون و توابع دیگر که شما را قادر می سازد در مقابل تغییرات محیطی واکنش نشان دهید، نقش دارد.

پزشک ممکن است برای تشخیص دلایل احتمالی که سبب سندرم هورنر در شما شده است یک یا چند آزمایش را برای شما تجویز کند:

• تصویر برداری رزونانس مغناطیسی(MRA)
• توموگرافی کامپیوتری (CT)
• در مورد کودکان پزشک ممکن است برای تشخیص تومور از نوع هورمونی یا عصبی (نوروبلاستوم) آزمایش خون و ادرار تجویز کند.

برای  سندرم هورنر درمان مشخصی وجود ندارد ولی درمان در صورت امکان در جهت رفع عامل زمینه ای آن می باشد.

منبع:

mayoclinic