علت ابتلا به بواسیر در دوران بارداری و پیشگیری| جراحی هموروئید در دوران حاملگی

همانطور که با رشد جنین رحم شما در دوران بارداری بزرگ تر می شود ، فشار بیشتری بر روی رگ ها وارد شده ، موجب بروز تورم آنها شده و باعث ایجاد هموروئید می شود.

هموروئید تورم رگ های رکتوم و مقعد است.  بواسیر در دوران بارداری ، به خصوص در سه ماهه سوم ، زمانی که رحم بزرگ شده و بر روی رگ ها فشار می آورد ، شایع است.  هموروئید می تواند دردناک باشد. هموروئید ها ممکن است به خصوص در هنگام اجابت مزاج و یا پس از آن خارش ، سوزش یا خونریزی داشته باشند.

در حالی که بدن شما برای تمام  تغییرات فیزیکی در طول بارداری آمادگی دارد ، هموروئید مشکلی است که می تواند باعث التهاب ناخواسته بشود.  اما خبر خوب این است که  به طور کلی بواسیرها برای سلامتی شما و یا سلامتی جنین شما مضر نیستند و معمولاً یک مشکل کوتاه مدت هستند.

اگر چه فشار آوردن در هنگام زایمان می تواند هموروئیدها را بدتر کند ، اما معمولاً بعد از زایمان بواسیر به طور خود به خود بهبود می یابد.  بعضی از زنان برای نخستین بار هموروئید را هنگام بارداری خود تجربه می کنند. اما اگر از قبل هموروئید داشته باشید ، احتمال بیشتری وجود دارد که در هنگام بارداری بازگشت کند.

علل ابتلا به هموروئید در طول بارداری  

هنگامی که جنین رشد می کند ، رحم بزرگ تر شده  و شروع به فشار دادن به لگن شما می کند.  بزرگ شدن رحم فشار زیادی بر روی رگ های نزدیک مقعد و رکتوم زنان باردار ایجاد می کند و در نتیجه  ممکن است باعث تورم و دردناک شدن این رگ ها بشود.

افزایش هورمون پروژسترون در دوران بارداری نیز یکی از علل ایجاد هموروئید است ؛ زیرا دیواره رگ های شما شل می شود و موجب بروز تورم رگ ها می شود.  افزایش حجم خون که باعث بزرگ شدن رگ ها می شود ، می تواند در حاملگی باعث ایجاد هموروئید بشود.

سه علت دیگر برای ایجاد هموروئید در دوران بارداری عبارتند از :

• زور زدن در طی حرکات روده و اجابت مزاج ؛
• فشار بر روی رکتوم و مقعد ناشی از حمل وزن اضافی در دوران حاملگی ؛
• نشستن یا ایستادن برای مدت زمان طولانی ؛
• زنان بارداری که به یبوست مبتلا هستند ، بیشتر به هموروئید دچار می شوند.

طبق تحقیقات منتشر شده در مجله  BMJ Clinical Evidence، 38 درصد از زنان باردار در دوران بارداری خود به یبوست مبتلا می شوند.

علت یبوست در دوران بارداری

• یک علت ابتلا به یبوست در دوران بارداری می تواند زمانی باشد که بزرگ شدن رحم بر روی روده فشار می آورد.
• مکمل های آهن که ممکن است در دوران حاملگی مصرف کنید می تواند به یبوست کمک کند. بنابراین بهتر است تلاش کنید تا آهن مورد نیاز بدن تان را به طور طبیعی از طریق رژیم غذایی خود دریافت کنید.
• هورمون های بارداری همچنین می توانند حرکت غذا را در سیستم گوارش کند کند و باعث ایجاد یبوست می شود.

جلوگیری از هموروئید در دوران بارداری

اجتناب از یبوست برای پیشگیری از هموروئید در دوران بارداری بسیار مهم است. در اینجا چند نکته برای جلوگیری از یبوست وجود دارد :

خوردن مقدار زیادی مواد غذایی با فیبر بالا. راه های خوبی برای افزودن فیبر بیشتر به رژیم غذایی وجود دارد. مواد غذایی پر از فیبر شامل میوه هایی مانند گلابی (به خصوص با پوست) ، آووکادو و انواع توت ها می شود.  سبزیجات مانند بروکلی ، آرتیشو و کلم بروکسل ؛ دانه های جامد مانند بلغور جو دوسر، برنج قهوه ای ، کینوا و حتی پاپ کورن ؛ حبوبات از جمله انواع لوبیا ، عدس و نخود سبز؛ و آجیل و دانه ها را فراموش نکنید.

به مقدار زیاد مایعات بنوشید. هر روز 8 تا 10 لیوان آب بنوشید.

هنگام احساس دفع بلافاصله به توالت بروید.  به محض این که نیاز داشتید از توالت استفاده کنید.  نگه داشتن آن می تواند به یبوست کمک کند.

برای مدت زمان طولانی در حالت ایستاده یا نشسته نمانید.   اگر در محل کار تمام مدت نشسته اید ،  حتماً هر یک ساعت یکبار بلند شوید و چند قدم راه بروید.  در خانه ، هنگام مطالعه یا تماشای تلویزیون ، به منظور کاهش فشار رو به پایین بر رگ های رکتوم  کمی استراحت کنید.

در مورد استفاده از ملین با پزشک خود مشورت کنید.  توجه داشته باشید که مصرف داروهای ملین ممکن است به پایان بارداری منجر شود.  سعی کنید از سایر روش ها برای درمان یبوست خود استفاده کنید.  قبل از اقدام به مصرف حتماً با متخصص زنان مشورت کنید.  استفاده از قرص های ملین برای یبوست در دوران بارداری توصیه نمی شود ، زیرا ممکن است باعث کم آبی شود و ممکن است انقباضات رحمی را تحریک کند.

هر روز حرکت کگل را تمرین کنید  ورزش کگل باعث تقویت عضلات کف لگن می شود که به حمایت از رکتوم کمک می کنند و می توانند گردش خون را در منطقه رکتوم بهبود بخشند.  شما می توانید تمرینات کگل را تقریباً در هر کجا که هستید ، در خانه ، در ماشین خود ، در دفتر کار انجام دهید.  اما ابتدا باید مطمئن شوید که این تمرین را به نحو صحیح آن انجام می دهید.

عضلات مناسب حرکت کگل را با متوقف کردن ادرار در نیمه آن شناسایی کنید.  این کار را فقط یکبار و  به منظور شناسایی عضلات انجام دهید.   زیرا اینکار می تواند خطر ابتلا به عفونت ادراری را افزایش دهد.

هنگامی که شما عضلات مورد استفاده در تمرین کگل را شناسایی کردید ،  آنها را سفت کرده و انقباض را برای پنج ثانیه نگه دارید.  سپس 5 ثانیه عضله را شل کنید.  بار بعدی 10 ثانیه عضلات را منقبض کنید.  سعی کنید تمرین کگل را حداقل سه ست هر بار با 10 تکرار در روز انجام دهید.

درمان هموروئید در طول بارداری

هموروئید معمولاً بعد از حاملگی  خود به خود بهتر می شود. اما در عین حال می توان برای کاهش هر نوع خارش و درد راهکارهایی را انجام داد :

• چندین بار در روز در لگن آب گرم بنشینید . یک لگن کوچک را روی صندلی توالت قرار دهید. سپس آن را از آب گرم پر کرده و چند دقیقه در آن بنشینید.
• چندین بار در روز بر روی منطقه کمپرس یخ بگذارید. این کار می تواند تورم را کاهش دهد و به کاهش درد نیز کمک می کند.
• نشیمنگاه خود را تمیز و خشک نگه دارید. پس از انجام حرکات روده ،  به آرامی پوست را شسته و تمیز کنید.  در صورت لزوم از دستمال مرطوب استفاده کنید.
• اطمینان حاصل کنید که پاک کردن  ناحیه مقعد با دستمال خشک بعد از حمام کردن می تواند باعث تحریک هموروئید شود.
• برای کاهش خارش می توانید از جوش شیرین استفاده کنید.
• اعمال درمان های حاوی نارنون کوهی. استفاده از محصولاتی مانند پد های خنک کننده پزشکی  می توانند به تمیز نگه داشتن این منطقه کمک کنند و درد و خارش در اطراف مقعد را از بین ببرد.

اما قبل از اینکه از هر نوع درمانی استفاده کنید ، از پزشک متخصص زنان خود بخواهید تا نظر خود را در این مورد اعلام کند.  و همچنین از او بخواهید که کرم آنتی هموروئید موضعی یا پاک کننده های دارویی توصیه می کند که مصرف آنها در دوران بارداری ایمن باشد.

جراحی هموروئید در دوران بارداری

جراحی هموروئیدکتومی در دوران بارداری خطرناک است یا درمان کننده؟

هموروئید می تواند در دوران بارداری زنان  رخ دهد. هنگامی که درمان های پزشکی نتواند درد را کاهش دهد ، مداخلات جراحی ممکن است ضروری باشد.  با این حال ممکن است جراح با توجه به عواقب بالقوه جراحی برای مادر و جنین تمایلی به این کار نداشته باشد.

از ژوئیه 1983 تا ژوئیه 1989، هموروئیدکتومی در 25 مورد از 12455 زن باردار (0.2 درصد) که به هموروئید مبتلا بودند ، انجام شد. بیست و دو زن در سه ماهه سوم بارداری خود بودند.   هر کدام از آنها سابقه ای از علائم هموروئید از جمله درد متناوب ، خونریزی و بیرون زدگی داشتند.

هموروئیدکتومی با روش بی حسی موضعی برای آنها انجام شد.  همه بیماران در روز بعد از جراحی از درد شدیدی داشتند.   اما هیچ عوارضی برای مادر و جنین پیش نیامد.   ما به این نتیجه رسیدیم که عمل جراحی هموروئیدکتومی در بیماران باردار یک تجربه بی خطر است.

محقق و مترجم : مینو شفیعی minoo shafie