فلووکسامین که با نام لووکس نیز شناخته می شود، دارویی است که جهت درمان اختلال وسواس اجباری (OCD) مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو کمک می کند افکار تکرار شونده و ناخواسته (وسواس فکری) و رفتارهای تکرار شونده (اجبار هایی مانند شستشوی دست، شمارش، چک کردن) که موجب تداخل زندگی روزمره می شوند، کاهش یابند.
فلووکسامین به عنوان یک مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) شناخته می شود که با کمک به بازگرداندن تعادل برخی از مواد طبیعی (سروتونین) در مغز عمل می کند.
جشنواره تخفیف زیبایی و لیزر، دستگاه لیزر مدیواستار (اسکلپیون) 2024
مشاوره رایگان با پزشک، کلیه ایام هفته
برای ورود به پیج اینستاگرام روی لینک مربوطه کلیک کنید
نحوه مصرف قرص فلووکسامین
پیش از شروع مصرف این دارو، اطلاعات مندرج در برگه دارو را مطالعه کرده و چنانچه سوالی دارید، آن را با پزشک یا داروساز خود مطرح سازید.
این دارو را به صورت خوراکی، به همراه غذا یا بدون آن، طبق دستور پزشک مصرف کنید. پس از این که مناسب ترین دوز را برای شما مشخص شد، می توانید دوز کل را یک بار در روز مصرف کنید، که معمولا برای جلوگیری از خواب آلودگی روزانه در هنگام خواب توصیه می شود.
میزان مصرف این دارو به سن، وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان شما بستگی دارد. حتما همه داروهایی (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را که مصرف می کنید به اطلاع پزشک یا داروساز خود برسانید. در کودکان نیز میزان مصرف ممکن است بر اساس سن و جنسیت آنها تعیین می شود. جهت کاهش خطر بروز عوارض جانبی، پزشک ممکن است شروع این دارو را در دوز کم تجویز کند و به تدریج میزان مصرف تان را افزایش دهد. دستورالعمل های پزشک خود را با دقت دنبال کنید.
میزان مصرف این دارو را افزایش ندهید یا آن را برای مدت زمان بیشتری از مدت تجویز شده مصرف نکنید. این امر وضعیت تان را سریع تر بهبود نمی بخشد و همچنین خطر بروز عوارض جانبی در شما را افزایش می دهد. جهت بهره مندی هر چه بیشتر از مزایای این دارو باید آن را به طور مرتب استفاده کنید. برای کمک به یاد آوری زمان مصرف این دارو، هر روز آن را در زمان معینی مصرف کنید.
بسیار حائز اهمیت است که مصرف این دارو را ادامه دهید؛ حتی اگر احساس بهبودی داشته باشید. از متوقف ساختن ناگهانی این دارو خودداری کنید. توقف ناگهانی دارو ممکن است وضعیت تان را بدتر کند. همچنین ممکن است نشانه هایی از جمله سرگیجه، گیجی، نوسانات خلقی، سردرد، خستگی، تغییرات خواب و احساسات زود گذری مانند شریان الکتریکی را تجربه کنید. جهت کاهش این عوارض جانبی، میزان مصرف باید به تدریج کاهش یابد. در صورت تجربه علائم جدید یا بدتر علائم ذکر شده، فورا مراتب را به پزشک گزارش دهید.
ممکن است چندین هفته طول بکشد تا اثرات این دارو حاصل شود.
چنانچه وضعیت تان بهبود نیافت یا بدتر شد، فورا به پزشک خود اطلاع دهید.
عوارض جانبی قرص فلووکسامین
لازم است بخش هشدار ها را نیز به دقت مطالعه کنید.
در طول مصرف این دارو، سرگیجه، خواب آلودگی، سرگیجه، از دست دادن اشتها، گر گرفتگی، خواب کم، ضعف و تعریق ممکن است رخ دهد. اگر هر یک از این اثرات همچنان ادامه داشت یا بدتر شد، به سرعت به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک این گونه صلاح دیده که مزایای مصرف این دارو بر عوارض جانبی آن مقدم تر است. بسیاری از افرادی که این دارو را مصرف کرده اند، عوارض جانبی جدی گزارش نداده اند.
اگر این عوارض جانبی جدی را دارید، فورا به پزشک خود اطلاع دهید: کبودی یا خونریزی آسان، مشکلات جنسی (به عنوان مثال، کاهش توان جنسی، تغییر در میل جنسی) و لرزش (لرز).
اگر این عوارض جانبی بسیار جدی را دارید، بلافاصله به فوریت های پزشکی مراجعه کنید: مدفوع سیاه، غش، استفراغی که مانند دانه قهوه به نظر می رسد، درد، تورم یا قرمزی چشم، بزرگ شدن مردمک چشم، تغییرات دید (مانند دیدن رنگین کمان در اطراف چراغ در شب).
این دارو ممکن است میزان سروتونین را افزایش دهد و به ندرت یک بیماری بسیار جدی به نام سندرم سروتونین (یا سمیت سروتونین) ایجاد می کند. چنانچه داروهایی مصرف کنید که سروتونین را افزایش می دهند، این خطر افزایش می یابد. بنابراین به پزشک یا داروساز خود فهرست تمام داروهایی را که مصرف می کنید، اطلاع دهید. اگر برخی از این علائم را تجربه کردید، سریعا به دنبال فوریت های پزشکی باشید: ضربان قلب سریع، توهم، از دست دادن تعادل، سرگیجه شدید، تهوع، استفراغ یا اسهال، پرش ماهیچه ها، تب غیر معمول، آشفتگی یا بیقراری.
در مردان، در موارد بسیار نادر ممکن است نعوظ دردناک یا طولانی مدت (بیش از 4 ساعت طول بکشد) رخ دهد. در این صورت، مصرف این دارو را متوقف سازید و فورا به پزشک متخصص مراجعه کنید، تا از بروز مشکلات دائمی جلوگیری شود.
احتمال بروز واکنش های آلرژیک به این دارو بسیار کم است، اما در صورت بروز باید حتما به دنبال فوریت های پزشکی باشید. علائم واکنش های آلرژیک عبارتند از: خارش، بثورات پوستی، تورم (به ویژه بر روی صورت، زبان یا گلو)، سرگیجه شدید، تنفس سخت و مشکل شدید.
در اینجا فهرست کاملی از عوارض جانبی احتمالی استفاده از قرص فلووکسامین عنوان نشده است. در صورتی که متوجه علائمی دیگری شدید که در این مطلب قید نشده، آن را نیز با داروساز یا پزشک خود در میان بگذارید.
موارد احتیاطی
در صورتی که حساسیت دارویی دارید، پیش از مصرف قرص فلووکسامین، موضوع را با داروساز یا پزشک مربوطه در میان بگذارید. این دارو ممکن است حاوی ترکیبات غیر فعالی باشد که در شما ایجاد حساسیت یا سایر مشکلات کند. در این خصوص می توانید با یک پزشک داروساز مشورت کنید.
قبل از مصرف این دارو، همه سوابق پزشکی تان را به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید؛ به ویژه: سابقه شخصی یا خانوادگی اختلالات روانپزشکی (مانند اختلال افسردگی دوقطبی یا مانیک)، سابقه شخصی یا خانوادگی اقدام به خودکشی، سابقه شخصی یا خانوادگی از نوع گلوکوم (نوع بسته شدن زاویه ای)، بیماری کبدی، اختلال تشنج.
فلووکسامین ممکن است سبب ایجاد خواب آلودگی در شما گردد. مصرف الکل یا ماری جوانا می تواند به خواب آلودگی تان بیفزاید. در طول مصرف این دارو از رانندگی یا کار با ماشین آلات سنگین اجتناب کنید. از مصرف نوشیدنی های الکلی خودداری کنید.
فلووکسامین ممکن است منجر به یک بیماری شود که بر ریتم قلب تأثیر می گذارد. به ندرت QT ممکن است به طور جدی (به ندرت کشنده) سبب ایجاد ضربان قلب سریع یا نامنظم و سایر علائم (مانند سرگیجه شدید، غش) شود که مستلزم مراقبت های پزشکی هستند.
چنانچه دارای شرایط خاص پزشکی هستید یا داروهای دیگری مصرف کنید که ممکن است باعث طولانی شدن QT شود، خطر داشتن QT طول مدت ممکن است افزایش یابد. قبل از استفاده از فلووکسامین، تمام داروهایی را که مصرف می کنید و این موارد را به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید: برخی مشکلات قلبی (نارسایی قلبی، ضربان قلب آرام، طولانی شدن مدت QT در EKG)، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص (QT طولانی مدت در EKG، مرگ ناگهانی قلبی).
کمبود پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر ابتلا به QT را افزایش دهد. در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند دیورتیک ها یا قرص های آب) یا اگر شرایطی از قبیل تعریق شدید، اسهال یا استفراغ دارید، این خطر ممکن است افزایش یابد. با پزشک خود در خصوص مصرف فلووکسامین با خیالی آسوده مشورت کنید.
قبل از انجام هر گونه جراحی، مصرف این دارو و سایر داروها (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به جراح یا دندانپزشک خود اطلاع دهید.
سالمندان ممکن است حساسیت بیشتری نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه خونریزی، از دست دادن تعادل و طولانی شدن QT داشته باشند. سالمندان ممکن است به احتمال زیاد به نوعی عدم تعادل املاح (هیپوناترمی) مبتلا شوند، به خصوص اگر قرص های آب (یا دیورتیک) مصرف می کنند. از دست دادن تعادل می تواند خطر زمین خوردن در آن ها را افزایش دهد.
کودکان ممکن است حساسیت بیشتری نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه از دست دادن اشتها و کاهش وزن داشته باشند. نظارت بر وزن و قد در کودکانی که این دارو را مصرف می کنند، الزامی است.
در دوران بارداری باید این دارو را تنها در موارد خاص و در صورت تجویز پزشک مصرف نمایید. در خصوص مزایا و خطرات فلووکسامین در دوران بارداری با پزشک تان مشورت کنید. همچنین نوزادان متولد شده از مادرانی که از این دارو در 3 ماه گذشته بارداری استفاده کرده اند، ممکن است به ندرت نشانه هایی از قبیل مشکلات بلع یا تنفسی، تشنج، انقباض عضلانی و یا گریه دائمی داشته باشند. اگر متوجه شدید هر یک از این علائم در نوزاد خود شدید، بلافاصله به پزشک اطلاع دهید.
از آنجا که مشکلات روانی یا خلقی (مانند افسردگی، اضطراب) درمان نشده می تواند یک وضعیت جدی تلقی شود، مصرف دارو را متوقف نکنید، مگر آن که پزشک تان دستور این کار را دهد. چنانچه در حال برنامه ریزی برای باردار شدن هستید، باردار شده اید یا فکر می کنید که ممکن است باردار شده باشید، بلافاصله با پزشک خود درباره مزایا و خطرات استفاده از این دارو در طول بارداری مشورت کنید.
از آن جایی که ممکن است استفاده از فلووکسامین در دوران شیردهی سبب انتقال دارو به شیرتان شود نیز قبل از مصرف آن با پزشک تان مشورت کنید.
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی بر روی عملکرد داروی مصرفی تان تاثیر گذاشته و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش می دهند. این مورد شامل تمام تداخلات دارویی احتمالی نیست و فهرستی از تمامی داروهایی که استفاده می کنید را شامل می شود (از جمله داروهای تجویزی، غیر تجویزی و محصولات گیاهی) که باید آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید. از شروع، متوقف کردن و یا تغییر دوز داروها بدون تایید پزشک تان خودداری کنید.
برخی از داروها که ممکن است با فلووکسامین ایجاد تداخل کنند عبارتند از: داروهای دیگر که می توانند منجر به خونریزی یا کبودی آسان شوند (از جمله داروهای ضد تلقیح مانند کلوپیدوگرل، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن، رقیق کننده های خون مانند وارفارین).
آسپرین می تواند خطر خونریزی را حین مصرف این دارو افزایش دهد. با این حال، اگر پزشک تان دستور داده تا آسپرین را برای پیشگیری از حمله قلبی یا سکته (معمولا در دوزهای 81 تا 325 میلی گرم در روز) مصرف کنید، باید مصرف آن را ادامه دهید مگر اینکه پزشک به شما دستورالعمل دیگری ارائه دهد. برای جزئیات بیشتر با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
علاوه بر فلووکسامین، بسیاری از داروها از جمله پیموزاید، ترییدیزین، و غیره ممکن است بر ریتم قلب (طولانی شدن QT) تاثیر بگذارند.
این دارو می تواند دفع سایر داروها از بدن شما را کاهش دهد، و این امر ممکن است بر عملکرد مصرف این دارو تاثیر بگذارد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از آلوزترون، کلوزاپین، متادون، ملاتونین، رملتون، تاریستین، تیزانیدین، برخی از بنزودیازپین ها مانند آلپرازولام، دیازپام یا تریاازولام، برخی از بتا مسدود کننده های بتا مانند متپرولول یا پروپرانولول، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (مانند دسیپرامین، ایمی پرامین) و غیره.
مصرف مهارکننده های MAO با این دارو ممکن است یک وضعیت بسیار جدی (احتمالا کشنده) شود. در طول درمان با این دارو از مصرف مهار کننده های MAO (ایسوکاربوکازید، لینزولید، متیلن بلو، مکلبباید، فنلزین، پروکاریسین، راازگالین، سفین آمید، سلگیلین، ترانیلسیپرومین) اجتناب کنید. بیشتر مهار کننده های MAO نیز نباید دو هفته قبل از درمان با این دارو مصرف شوند. هنگام شروع یا توقف مصرف این دارو با پزشک تان مشورت کنید.
این دارو ممکن است میزان سروتونین را افزایش دهد و به ندرت یک بیماری بسیار جدی به نام سندرم سروتونین (یا سمیت سروتونین) ایجاد می کند. چنانچه داروهایی مصرف کنید که سروتونین را افزایش می دهند، این خطر افزایش می یابد. بنابراین به پزشک یا داروساز خود فهرست تمام داروهایی را که مصرف می کنید، مانند سنت جان، داروهای ضد افسردگی خاص (از جمله SSRIs مانند فلوکستین یا پاروکستین، SNRIs مانند دالوکسیتین یا ونلافاکسین)، تریپتوفان، و غیره اطلاع دهید. احتمال خطر ابتلا به سندرم یا سمیت سروتونین ممکن است در هنگام شروع یا افزایش دوز این داروها بیشتر باشد.
این دارو می تواند اثرات کافئین را افزایش دهد. از نوشیدن مقادیر بالای نوشیدنی های حاوی کافئین (قهوه، چای، کولا) یا مصرف مقادیر زیادی شکلات یا مصرف داروهای بدون نسخه که حاوی کافئین هستند، اجتناب کنید.
در صورت استفاده از محصولات دیگر که موجب خواب آلودگی تان می شود، مانند الکل، ماری جوانا، آنتی هیستامین ها (مانند سیتیزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب آور یا ضد اضطراب (مانند الپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، آرامبخش های عضلانی و داروهای مسکن (مانند کدئین) حتما موضوع را با پزشک تان در میان بگذارید.
برچسب روی تمام داروهای خود (مانند آلرژی یا سرفه و سرماخوردگی) را به دقیق بررسی کنید، زیرا ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده ای باشند که موجب خواب آلودگی تان شوند. از داروساز خود نحوه مصرف ایمن داروها را جویا شوید.
سیگار کشیدن موجب کاهش اثربخشی این دارو می شود. اگر سیگار می کشید یا به تازگی شروع به استعمال آن کرده اید، به پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو ممکن است با برخی آزمایشات پزشکی یا آزمایشگاهی (از جمله اسکن مغزی برای بیماری پارکینسون) مداخله ایجاد کند، و احتمالا سبب حصول نتایج اشتباه شود. اطمینان حاصل کنید که همه پرسنل آزمایشگاهی و تمامی پزشکان تان از مصرف این دارو در شما آگاهند.
توجه، توجه، توجه!
مصرف فلووکسامین را به سایرین توصیه نکنید. این برخلاف قانون است. تست های آزمایشگاهی و یا پزشکی (مانند فشار خون، ضربان قلب، رشد در کودکان) ممکن است به صورت دوره ای برای نشان دادن پیشرفت شما و یا کنترل عوارض جانبی لازم باشد. برای جزئیات بیشتر درباره این دارو با پزشک خود مشورت کنید.
جهت اطلاعات بیشتر درباره این دارو و سایر روش ها و داروهای درمان اختلال وسواس اجباری به این لینک مراجعه کنید.
تحقیق و ترجمه: مینو زرفش
بیشترین تخفیف های زیبایی و لیزر در بهترین مراکز تهران و شهرستان ها
اینجا کلیک کنید