این دارو برای درمان برخی مشکلات معده و روده استفاده می شود. هنگامی که داروهای معمول به اندازه کافی برای سوزش سر دل مداوم موثر واقع نشوند، از متوکلوپرامید (Metoclopramide) به عنوان یک درمان کوتاه مدت (4 تا 12 هفته) استفاده می شود. این دارو بیشتر برای سوزش سر دلی استفاده می شود که پس از غذا یا در طول روز اتفاق می افتد. درمان سوزش سر دل مداوم می تواند آسیب های ناشی از بازگشت اسید معده به لوله بلع (مری) را کاهش دهد و به بهبود این وضعیت کمک کند.
متوکلوپرامید همچنین در بیماران دیابتی که از دیر تخلیه شدن غذا در معده (گاستروپارزی) خود رنج می برند، استفاده می شود. درمان گاستروپارزی می تواند نشانه هایی چون حالت تهوع، استفراغ، و احساس پری شکم و معده را کاهش دهد. متوکلوپرامید با مسدود کردن یک ماده طبیعی (دوپامین) عمل می کند. این امر موجب سرعت بخشیدن به تخلیه معده و حرکت روده فوقانی می شود.
به علت افزایش احتمال خطر عوارض جانبی جدی (مانند اسپاسم یا حرکات کنترل نشده عضلانی) این دارو برای استفاده در کودکان توصیه نمی شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک یا داروساز مشورت کنید.
نحوه مصرف متوکلوپرامید
لازم است بخش هشدارهای دارویی را نیز مطالعه کنید.
جشنواره تخفیف زیبایی و لیزر، دستگاه لیزر مدیواستار (اسکلپیون) 2024
مشاوره رایگان با پزشک، کلیه ایام هفته
پیش از مصرف، اطلاعات دارویی مندرج در بسته دارو را مطالعه کرده و در صورتی که سوال یا ابهامی دارید از داروساز در خصوص این دارو اطلاعات کسب کنید.
این داروها را به صورت خوراکی، 30 دقیقه قبل از غذا، معمولا 4 بار در روز یا طبق دستور پزشک، مصرف کنید. اگر از شکل مایع این دارو استفاده می کنید، مقدار آن را با استفاده از ابزار خاص اندازه گیری یا قاشق به دقت اندازه گیری کنید. از قاشق خانگی استفاده نکنید زیرا ممکن است اندازه مناسبی نداشته باشد.
اگر از قرص سریع باز شونده استفاده می کنید، قرص را تا زمان مصرف از بسته بندی خارج نکنید. قبل از استفاده از این دارو، دستهای خود را خشک کنید. چنانچه قرص، شکسته یا خراشیده است، از آن استفاده نکنید. بلافاصله پس از باز کردن قرص از بسته، آن را روی زبان تان بگذارید. اجازه دهید قرص به طور کامل آب شود، سپس آن را به همراه بزاق ببلعید. لازم نیست این محصول را با آب فرو ببرید.
میزان مصرف این دارو بر اساس وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان تعیین می گردد. این دارو را بیش از حد و بیشتر از مدت تجویز شده، استفاده نکنید.
اگر سوزش سر دل تنها در زمان های خاصی اتفاق می افتد (مانند بعد از صرف شام)، ممکن است پزشک شما به جای تجویز کردن این دارو در طول روز، مصرف آن را در یک دوز تکی پیش از صرف شام تجویز کند. این امر خطر بروز عوارض جانبی در شما را کاهش می دهد.
به علت خطر دیسکینزی مزمن، این دارو را بیش از حد و بیشتر از مدت تجویز شده، استفاده نکنید. طبق گفته سازنده، درمان نباید بیش از 12 هفته باشد.
برای درمان گاستروپارزی دیابتی، مصرف این دارو معمولا 2 تا 8 هفته طول می کشد تا روده شما به خوبی کار کند. این وضعیت ممکن است در زمان های مختلف عود کند. در صورتی که علائم تان مجددا ظاهر شوند، ممکن است پزشک مجددا شما را به شروع مصرف این دارو هدایت کند، و زمانی که احساس می کنید بهتر شده اید، آن را متوقف کند. در خصوص راهنمایی برای شروع و توقف این دارو با پزشک خود مشورت کنید.
چنانچه بنا بر نیاز (نه به صورت منظم) این دارو را مصرف می کنید، باید به یاد داشته باشید که زمانی بهتر عمل می کند که به صورت منظم در یک زمان معین مصرف شود.
اگر این دارو به مدت طولانی یا در دوزهای بالا به طور مرتب استفاده شود، در صورت قطع ناگهان مصرف این دارو، علائم ترک (مانند سرگیجه، خشم و عصبانیت، سردرد) ممکن است اتفاق بیفتد. برای جلوگیری از واکنش های ترک، پزشک ممکن است دوز داروی تان را به تدریج کاهش دهد. برای جزئیات بیشتر با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید و هر زمان که واکنش های ترک را تجربه کردید، آن را به پزشک گزارش دهید.
چنانچه وضعیت تان بهبود نیافت یا بدتر شد، به پزشک خود اطلاع دهید.
عوارض جانبی متوکلوپرامید
لازم است بخش هشدارهای دارویی را به دقت مطالعه کنید.
در طول مصرف این دارو، خواب آلودگی، سرگیجه، خستگی، کم خوابی، تحریک پذیری، سردرد و اسهال ممکن است رخ دهد. اگر هر یک از این اثرات همچنان ادامه داشت یا بدتر شد، به سرعت به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک این گونه صلاح دیده که مزایای مصرف این دارو بر عوارض جانبی آن مقدم تر است. بسیاری از افرادی که این دارو را مصرف کرده اند، عوارض جانبی جدی گزارش نداده اند.
در صورت بروز عوارض جانبی جدی، فورا به پزشک مراجعه کنید، از جمله: نوسانات خلقی یا روانی (مانند اضطراب، سردرگمی، افسردگی، افکار خودکشی)، کاهش توانایی جنسی، عدم توانایی در آرام ماندن، اسپاسم یا حرکات غیرقابل کنترل عضلانی (مانند چرخش گردن)، علائم مشابه پارکینسون (لرزش، حرکات آهسته یا دشوار، ماسکی شدن حالات صورت)، تولید غیر طبیعی شیر از پستان، بزرگ شدن یا حساسیت به لمس پستان ها، تورم دست و پا، تغییر در قاعدگی زنان.
این دارو به ندرت می تواند منجر به بروز یک بیماری بسیار جدی به نام سندرم بدخیم نوروپاتیک شود. اگر علائم زیر را تجربه می کنید، به فوریت های پزشکی مراجعه کنید: انقباض، درد، حساس شدن به لمس یا ضعف عضلانی ، خستگی شدید، گیجی شدید، عرق کردن، ضربان قلب سریع یا نامنظم، ادرار تیره، علائم بیماری کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار).
احتمال بروز واکنش های آلرژیک به این دارو بسیار کم است، اما در صورت بروز باید حتما به دنبال فوریت های پزشکی باشید. علائم واکنش های آلرژیک عبارتند از: خارش، بثورات پوستی، تورم (به ویژه بر روی صورت، زبان یا گلو)، سرگیجه شدید، تنفس سخت و مشکل شدید.
در اینجا فهرست کاملی از عوارض جانبی احتمالی استفاده از متوکلوپرامید عنوان نشده است. در صورتی که متوجه علائمی دیگری شدید که در این مطلب قید نشده، آن را نیز با داروساز یا پزشک خود در میان بگذارید.
موارد احتیاطی
چنانچه به متوکلوپرامید حساسیت دارید؛ یا اگر حساسیت دارویی دارید، قبل از مصرف آن به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. این دارو ممکن است حاوی ترکیبات غیر فعالی باشد که در شما ایجاد حساسیت یا سایر مشکلات کند. در این خصوص می توانید با یک پرشک داروساز مشورت کنید.
قبل از مصرف این دارو، همه سوابق پزشکی تان را به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید؛ به ویژه: سابقه اختلالات حرکتی یا عضلانی (مانند دیسکینزی مزمن، دیستونی) ناشی از مصرف دارو، خونریزی، انسداد یا سوراخ شدن روده و معده، سرطان پستان، فشار خون بالا، مشکلات کلیوی، نارسایی قلبی، نوسانات خلقی یا روانی (مانند افسردگی، افکار خودکشی)، بیماری پارکینسون، مشکلات کبدی (مانند سیروز، پورفیری)، فئوکروموسیتوما، تشنج، مشکلات خاص در آنزیم های خون (NADH-cytochrome کمبود ردوکتاز B5).
قرص متوکلوپرامید ممکن است سبب ایجاد خواب آلودگی در شما گردد. مصرف الکل یا ماری جوانا می تواند به خواب آلودگی تان بیفزاید. در طول مصرف این دارو از رانندگی یا کار با ماشین آلات سنگین اجتناب کنید. از مصرف نوشیدنی های الکلی خودداری کنید. در صورت مصرف ماری جوانا با پزشک تان مشورت کنید.
داروهای مایع ممکن است حاوی الکل باشند. اگر به دیابت، بیماری کبد یا هر شرایط دیگری مبتلا هستید که نیازمند محدود کردن یا اجتناب از مصرف این مواد در رژیم غذایی خود دارید توصیه می شود در مصرف این دارو با احتیاط عمل کنید. در خصوص استفاده از این دارو با خیالی آسوده، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
قرص های سریع باز شونده ممکن است حاوی قند یا آسپارتام باشد. چنانچه به فنیل کتونوری (یک نقص متابولیکی مادرزادی نادر)، یا هر وضعیت دیگری مبتلا هستید که نیاز به محدود کردن یا اجتناب از مصرف آسپارتام (یا فنیل آلانین) در رژیم غذایی تان را دارد، در مورد استفاده از این دارو با آسودگی خیال، از پزشک یا داروساز خود مشورت بگیرید.
قبل از انجام هر گونه جراحی، مصرف این دارو و سایر داروها (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به جراح یا دندانپزشک خود اطلاع دهید.
اگر دچار دیابت هستید، مصرف متوکلوپرامید ممکن است کنترل قند خون تان را دشوار سازد. به طور مرتب سطح قند خون خود را کنترل کنید و پزشک خود را از نتایج آن مطلع سازید.
کودکان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو به ویژه اسپاسم یا حرکات کنترل نشده عضلانی حساس تر باشند.
سالمندان ممکن است حساسیت بیشتری نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه خواب آلودگی، دیسکینزی و مشکلات عضلانی مرتبط با پارکینسون داشته باشند. خواب آلودگی می تواند خطر افتادن را افزایش دهد.
در دوران بارداری باید این دارو را تنها در موارد خاص و در صورت تجویز پزشک مصرف نمایید. در خصوص مزایا و خطرات متوکلوپرامید در دوران بارداری با پزشک تان مشورت کنید.
از آن جایی که ممکن است استفاده از متوکلوپرامید در دوران شیردهی سبب انتقال دارو به شیرتان شود نیز قبل از مصرف آن با پزشک تان مشورت کنید.
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی بر روی عملکرد داروی مصرفی تان تاثیر گذاشته و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش می دهند. این مورد شامل تمام تداخلات دارویی احتمالی نیست و فهرستی از تمامی داروهایی که استفاده می کنید را شامل می شود (از جمله داروهای تجویزی، غیر تجویزی و محصولات گیاهی) که باید آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید. از شروع، متوقف کردن و یا تغییر دوز داروها بدون تایید پزشک تان خودداری کنید.
برخی از داروهایی که ممکن است با این دارو ایجاد تداخل کنند عبارتند از: داروهای ضد روان پریشی (مانند آریپیپازول، هالوپریدول)، آتاواوکون، آگونیست های دوپامین (مانند کابرگرین، پرگولید، روپینیرول)، فسفومایسین، پرولاکلیدید، فنوتیازین (مانند پرومتازین، پروکلوپرازین)، ریواستیگمین.
این محصول می تواند نتایج تست های خاص آزمایشگاهی (مانند میزان اسیدهای خاص در ادرار) را تحت تاثیر قرار دهد. حتما پرسنل آزمایشگاهی و تمام پزشکان خود را نسبت به مصرف از این دارو مطلع سازید.
فهرستی از تمام داروهایی را که استفاده می کنید، تهیه کنید. جهت کاهش خطر بروز عوارض جدی دارو، این فهرست را در اختیار پزشک و داروساز خود قرار دهید.
تحقیق و ترجمه: مینو زرفش
بیشترین تخفیف های زیبایی و لیزر در بهترین مراکز تهران و شهرستان ها
اینجا کلیک کنید