مردم امریکا هر روز چاق تر و چاق تر می شوند. بی اشتهایی عصبی و پرخوری نیز به عنوان اختلال های اشتها رو به افزایش می باشند. Wall Street Journal در مورد پژوهش انجام شده در دانشگاه کالیفرنیا و دانشکده ی پزشکی سان دیگو گزارش می دهد (در 11 سپتامبر 2013). این پژوهش بر روی خوردن بی فکر کودکان و ولع آنها در مصرف مواد عذایی تمرکز می کند. هدف این پژوهش جلوگیری از چاقی دوران کودکی می باشد.
چهل کودک طی یک دوره چهار ماهه آموزش داده شدند تا گرسنگی شکم و گرسنگی مغز را تشخیص دهند. محققان فرایندی به نام “قرار گرفتن در معرض نشانه” را معرفی کردند که به موجب آن پس از انتظار کشیدن، بوییدن، خوردن تکه های کوچک و سپس خیره شدن به مواد غذایی به مدت پنج دقیقه، سطح ولع کودکان سنجیده می شود.
جشنواره تخفیف زیبایی و لیزر، دستگاه لیزر مدیواستار (اسکلپیون) 2024
مشاوره رایگان با پزشک، کلیه ایام هفته
برای ورود به پیج اینستاگرام روی لینک مربوطه کلیک کنید
این تحقیق نشان داد که افراد قادر به مقاومت در برابر میل شدید به غذا بودند و در طی یک دوره ی یک ساله مقدار میان وعده های خود را به طور متوسط به مدت شش ماه، کم کردند. یافته های این دانشگاه با درک موارد مربوط به اختلالات اشتها هماهنگی دارد – در تلاشی به بیماران کمک می کند تا گرسنگی شکم را تشخیص دهند و علائم مربوط به انواع اهتلالات اشتها را کاهش داده و یا بهبود بخشد.
محققان اعلام می کنند که طبق مقاله ی Wall Street Journal، بسیاری از محرک های خوردن از محیط اطراف ناشی می شوند، به عنوان مثال استفاده از خوراکی مختصر در هنگام تماشای تلویزیون. کار گذاشتن چنین عادت هایی می تواند به کاهش خوردن های بی فکر در کودکان کمک کند.
چه چیزی فردی را که به دلیل عوامل محیطی چاق شده از فردی که به دلیل عوامل محیطی به خوردن مشروب رو می آورد، متمایز می کند؟ بنابراین آیا بین محرک های فردی که از پرخوری چاق شده با فردی که محرک های آن مربوط به اختلالات اشتها می باشد، تفاوتی وجود دارد؟ محرک ها ممکن است آنقدر که ساده می نمایند، ساده نباشند.
چه چیزی باعث برانگیختن یک محرک می شود؟
و کلا محرک های محیطی به چه معنا هستند؟
این مسئله برای من مبهم به نظر می رسد. فرض کردم که تلویزیون می تواند یک محرک باشد، اما این تفکر که فرد تنها به خاطر نشستن در مقابل تلویزیون به خوردن تحریک می شود، بسیار ساده است. شاید این افراد نیز بزرگسالان خود را مشاهده کرده اند که در هنگام تماشای تلویزیون در حال جویدن بوده اند، بنابراین در طول زمان خوردن را به عنوان پاسخی برای تماشای تلویزیون تلقی کرده اند.
بنابراین آیا یک محرک بدون دلیل شکل می گیرد و یا اینکه وجود آن را می توان توضیح داد – به عنوان مثال عادت تماشای تلویزیون؟ من براین اعتقاد هستم که انگیره های پشت رفتارهای ما بسیار پیچیده تر از یک عادت ساده باشند.
مثال دیگری برای این مبحث مربوط به فردی است که از مقابل قنادی می گذرد، ناگهان تصمیم می گیرد وارد قنادی شده و یک کیک کوچک بخرد، انگیزه ی انجام این کار چیست؟ آیا این فرد واقعا گرسنه است؟ بوی خوب قنادی گرسنگی را در دهان تحریک کرد؟ یا اینکه ناراحتی از موضوعی وجود دارد و تنها خوردن یک خوراکی می تواند این ناراحتی را کاهش دهد؟ یا اینکه فقط به خاطر گذشتن از مقابل قنادی به عنوان محرکی برای وارد شدن بود؟
اینکه چه چیزی فرد را تحریک می کند با فاکتورهای زیادی در ارتباط است و تعیین کننده ی این مسئله نیز می باشد که چه کسی به درمان اختلات اشتها در فرد بپردازد – مسائل روانی، عاطفی، زیستی و اجتماعی همه در این امر که چگونه، چه وقت، کجا و چرا یک شخص تحریک می شود، نقش دارند. درک اینکه چه چیزی باعث تحریک افراد می شود در متوقف کردن این رفتار یا یافتن راهی برای مقابله با آنها، امری حیاتی می باشد.
محرک های اختلالات اشتها اغلب ریشه ی عاطفی دارند و براساس فاکتورهای روانی، غذا را جایگزین فوری و وسیله ای برای بیان و یا سرکوب کردن بسیاری احساسات، تمایلات و نیازها قرار می دهند.
ممکن است روشن کردن تلویزیون فرد را به خوردن تحریک نکند، اما تماشای یک برنامه ی تلویزیونی که باعث برانگیختن احساسات منفی در فرد می شود ( مانند عصبانیت، ناراحتی، تنهایی و خاطرات بد) می تواند میل به خوردن را در فرد برانگیزد. در نهایت پرخوری می تواند آنچه باعث تحریک فرد به خوردن شد را پنهان کند؛ به هرحال سرزنش کردن یک فرد به خاطر ظاهر وی بسیار راحت تر از تمرکز بر روی احساسات و عواطف درونی وی می باشد.
البته بعضی از این افراد از لحاظ ژنتیکی چاق می باشند که موارد بیان شده در مورد این گروه صدق نمی کند. اغلب مسائل مربوط به برخی افرادی که ژنتیکی درشت هیکل هستند، مربوط به ناامیدی آنها می شود که تصور می کنند با تصویر فرهنگی ایده آل متناسب نیستند. به هرحال اختلالات مربوط به خوردن یک مسئله ی پیچیده می باشد، که معمولا فاکتورهای دیگری نیز در آن دهیل هستند.
این تحقیقات در UC سان دیگو در مسیر صحیح برای ارائه ی راه حل می باشند. کمک به افراد در این مسئله برای توقف کردن، بوییدن، منتظر ماندن، چشیدن و رفتن تکنیک های مهم رفتار شناختی هستند که می تواند بر روی اختلالات خوردن و یا نخوردن افراد کار کند.
بنابراین در این مسیر اگر تنها تکنیک های درمان برای حل مشکل کارساز می باشند، درک ریشه ی تحریک ممکن است زیاد مهم نباشد. محققان اذعان کردند که این تاثیرات تنها تا شش ماه پس از درمان ماندگار خواهند بود.
به عقیده ی من، شاید درک انگیزه ی پشت این محرک ها می تواند یک نتیجه ی طولانی تر و موفق تری به دنبال داشته باشد. به هرحال این امر زمان بر است.
با آرزوی بهترین ها
نگارنده: سمیه محمدی
مرکز تحقیقات کلینیک پوست،لیزر و تناسب اندام آلومینا
[divider]
کلینیک تناسب اندام آلومینا ارائه دهنده کاملترین خدمات درمان چاقی با ترکیب شیوه های علمی و استاندارد است.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد روش های تناسب اندام و قیمت ها،اینجا کلیک کنید.
بیشترین تخفیف های زیبایی و لیزر در بهترین مراکز تهران و شهرستان ها
اینجا کلیک کنید