مشکلات پوستی ناشی از ویروس HIV

HIV (ویروس نقص سیستم ایمنی انسان) ویروسی است که باعث بروز بیماری ایدز می شود. این ویروس توانایی فرد را برای مبارزه با عفونت و سرطان تضعیف می کند. افراد مبتلا به ویروس HIV گاهی به شدت بیمار شده و دچار بیماری های عفونی و سرطان می شوند، در این شرایط به این افراد بیمار مبتلا به ایدز گفته می شود.

ویروس HIV دستگاه ایمنی بدن را تضعیف کرده و در نتیجه افراد مبتلا به ایدز بیشتر دچار مشکلات بهداشتی و بیماری های مختلف، از جمله بیماری پوستی، می شوند. در واقع برخی بیماری های پوستی خاص اولین نشانه های آلوده شدن فرد به ویروس HIV می باشند.

گرچه بسیاری از افراد مبتلا به ایدز ممکن است به شرایط زیر مبتلا شوند، به ویژه سارکوم کاپوزی، اما دقت داشته باشید که گاهی برخی بدون ابتلا به ایدز ممکن است به این بیماری های پوستی دچار شوند.

برفک و HIV / AIDS

برفک نوعی عفونت دهانی است که ناشی از قارچ می باشد. علائم برفک وجود یک ماده سفید خامه ای مانند بر روی سقف دهان، لثه، لوزه ها و یا پشت حلق و قسمت های داخلی گونه می باشد. این ضایعات به شکل پنیر هستند و دردناک می باشند و ممکن است خونریزی نیز داشته باشند.

این عفونت که عفونت کاندیدا نامیده می شود، به سایر قسمت های بدن نیز قابل سرایت است، از جمله مری، ریه، کبد و پوست. این شرایط در افراد مبتلا به ایدز، سرطان و به طور کل افرادی دارای سیستم ایمنی ضعیف بسیار رایج است. علائم این بیماری در این افراد بسیار شدید می باشد. برای درمان این مشکل پزشک داروهای ضدقارچ تزریق می کند که به طور کل به مدت 10 تا 14 روز مصرف می شوند.

سارکوم کاپوزی و ایدز

سارکوم کاپوزی نوعی سرطان است که بر روی پوست بروز می کند و در افراد مبتلا به ایدز بیشتر بروز می کند. این بیماری به شکل ضایعات بنفش یا تیروه بر روی پوست ظاهر می شود. به دلیل سیستم ایمنی ضعیف در افراد مبتلا به ایدز، بیماری سارکوم کاپوزی به سرعت در قسمت های دیگر بدن نیز پخش می شود، به ویژه اندام های داخلی.

این بیماری از طریق جراحی (بریدن ضایعات و پوست اطراف آن)، شیمی درمانی، پرتو درمانی و درمان بیولوژیک (استفاده از منابع بدن برای بهبود سیستم ایمنی) قابل درمان است. معمولا درمان HIV بهترین روش درمانی محسوب می شود.

لکوپلاکیا مودار در دهان و ایدز

لکوپلاکیا مودار در دهان عفونتی است که در دهان به شکل ضایعات سفید در قسمت پایین یا اطراف زبان ظاهر می شود. این بیماری یکی از اولین نشانه های ایدز می باشد. این عفونت با ویروس اپشتین بار ایجاد می شود. این ضایعات ممکن است نرم و مسطح یا خزدار باشند. اما درد یا ناراحتی ایجاد نمی کنند، بنابریان درمان نشده باقی می مانند. این مشکل به خودی خود بهبود می یابد، اما اعلب مجددا بروز می کند.

مولوسکوم کانتژیوزوم و ایدز

این بیماری به شکل عفونتی است که به شکل زگیل های سفید یا به رنگ گوشت ظاهر می شود. عامل این بیماری یک ویروس است و مسری می باشد.

این مشکل خیلی جدی نیست و اغلب به مرور زمان برطرف می شود. با این حال در افراد مبتلا به دلیل ضعیف بودن سیستم ایمنی، این بیماری ممکن است مزمن و پیشرونده باشد. این ضایعات با خراش دادن یا انجماد برطرف می شوند.

تبخال و ایدز

دو نوع تبخال وجود دارد: هرپس سیمپلکس نوع 1 که اغلب در نزدیکی دهان بروز می کند و به شکل یک زخم سر می باشد و هرپس سیمپلکس نوع 2 که در نزدیکی اندام های جنسی بروز می کند و هرپس تناسلی نیز نامیده می شود. این بیماری از طریق بوسیدن یا برقراری رابطه جنسی قابل انتقال است. این تبخال قابل درمان نیست و به صورت نهفته در بدن باقی می ماند تا زمانی که چیزی باعث فعال شدن مجدد آن شود.

دردناک بودن زونا به خاطر ایدز

زونا عفونت ناشی از ویروس آبله مرغان است. این ویروس در سلول های عصبی افراد مبتلا به آبله مرغان به صورت نهفته باقی می ماند و قابلیت فعال شدن مجدد را دارد. علائم اولیه زونا عبارتند از سوزن سوزن شدن، خارش، بی حسی و درد بر روی پوست.

گرچه زونا نیز مانند بسیاری بیماری های ویروسی دیگر قابل درمان نیست، اما معمولا به خودی خود برطرف می شود و نیازی به درمان ندارد. با تجویز داروهای ضد ویروس و ضد درد با علائم آن و درد ناشی از آن می توان مقابله کرد.

پسوریازیس و ایدز

پسوریازیس یک اختلال پوستی رایج است که تکه های نقره ای و فلس مانند و ضخیم بر روی /وست تولید می کند. این عارضه معمولا بر روی پوست سر، آرنج، زانوها و پشت بروز می کند. این مشکل در قسمت ناخن ها نیز رخ می دهد. پسوریازیس قابل درمان نیست، اما علائم آن تا حد زیادی قابل بهبود می باشند.

درماتیت شوره ای و ایدز

درماتیت شوره ای نوعی التهاب پوست در بخش های نزدیک غدد چربی می باشد. این مشکل در درجه اول در سر، صورت، سینه، پشت، شانه ها و کشاله ران بروز می کند. زمانی که این غدد چربی بیش از حد تولید می کنند، باعث قرمزی و پوسته پوسته شدن می شوند. هیچ درمان خاصی برای این مشکل وجود ندارد. برای بهبود علائم ناشی از آن می توان از ضدقارچ های موضعی استفاده کرد.

نگارنده: سمیه محمدی 

گروه پزشکان تهران اسکین