چند نکته بسیار مهم درباره داروی هالوپریدول

هالوپریدول جهت درمان برخی اختلالات روانی یا خلقی (به عنوان مثال، اسکیزوفرنی، اختلال اسکیزوفرکتومی) مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو به شما کمک می کند تا به وضوح فکر کنید، کمتر احساس عصبی بودن کنید و امورات زندگی روزمره خود را سپری کنید. هالوپریدول همچنین می تواند به جلوگیری از خودکشی در افرادی که به فکر آسیب زدن به خود هستند، کمک کند. این دارو همچنین خشونت و میل به آسیب رساندن به دیگران را نیز کاهش می دهد. به طور کل، هالوپریدول می تواند افکار و توهمات منفی را کاهش دهد.

هالوپریدول همچنین می تواند جهت درمان حرکات غیرقابل کنترل و فوران ناگهانی حرکات یا صداهای ناخواسته (تیک عصبی) مرتبط با سندروم تورت مورد استفاده قرار گیرد. از هالوپریدول همچنین برای درمان مشکلات رفتاری شدید در کودکان بیش فعال، زمانی که سایر درمان ها یا داروها پاسخ نداده اند، استفاده می شود.

هالوپریدول یک داروی روانپزشکی (نوع ضد روان پریشی) است که با کمک به بازگرداندن تعادل برخی مواد طبیعی در مغز (انتقال دهنده های عصبی) عمل می کند.

نحوه مصرف هالوپریدول

پیش از شروع مصرف این دارو، اطلاعات مندرج در برگه دارو را مطالعه کرده و چنانچه سوالی دارید، آن را با پزشک یا داروساز خود مطرح سازید.

این دارو را به صورت خوراکی و طبق دستورات پزشک مصرف کنید. دارو را باید به دقت طبق برنامه زمان بندی و بر اساس دوز ارائه شده میل کنید. چنانچه سوالی دارید با پزشک تان مشورت کنید. میزان مصرف این دارو به وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان شما بستگی دارد.

جهت بهره مندی هر چه بیشتر از مزایای این دارو باید آن را به طور مرتب استفاده کنید. برای کمک به یاد آوری زمان مصرف این دارو، هر روز آن را در زمان معینی مصرف کنید.

مصرف این دارو را بدون مشورت با پزشک خود متوقف نکنید. برخی از مشکلات ممکن است با قطع ناگهانی دارو، بدتر شود. ممکن است لازم باشد دوز دارو به تدریج کاهش یابد.

چنانچه وضعیت تان بهبود نیافت یا بدتر شد، فورا به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی هالوپریدول

در طول مصرف این دارو، حالت تهوع، سرگیجه، سبکی سر، خواب آلودگی، یا سردرد ممکن است رخ دهد. اگر هر یک از این اثرات همچنان ادامه داشت یا بدتر شد، به سرعت به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

سرگیجه و سبکی سر می تواند خطر زمین خوردن را افزایش دهد. برای کاهش خطر سرگیجه و سبکی سر، هنگام برخاستن از موقعیت نشسته یا خوابیده، به آرامی بلند شوید.

اگر هر کدام از این عوارض جانبی رخ دهد، فورا به پزشکتان اطلاع دهید: اسپاسم یا گرفتگی عضلانی، تکان (لرزش)، بی قرار بودن، احساس سرخوشی. پزشک تان ممکن است برای تان داروی دیگری را در کنار مصرف هالوپریدول تجویز کند تا این اثرات دارو کاهش یابد.

به یاد داشته باشید که پزشک این گونه صلاح دیده که مزایای مصرف این دارو بر عوارض جانبی آن مقدم تر است. بسیاری از افرادی که این دارو را مصرف کرده اند، عوارض جانبی جدی گزارش نداده اند.

در موارد نادر، هالوپریدول ممکن است سطوح مواد شیمیایی خاصی (پرولاکتین) در بدن را افزایش دهد. در زنان، این افزایش پرولاکتین ممکن است به نشت ناخواسته شیر از پستان، پریود های از دست رفته یا متوقف شده یا مشکل در باردار شدن منجر شود. در مردان، ممکن است منجر به کاهش توانایی جنسی، عدم توانایی تولید اسپرم، یا بزرگ شدن پستان شود. اگر هر کدام از این علائم را تشخیص دادید، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

برای مردان، در موارد بسیار بعید ممکن است نعوظ دردناک یا طولانی مدت (بیش از 4 ساعت طول بکشد) رخ دهد. در این صورت، مصرف این دارو را متوقف سازید و به پزشک متخصص مراجعه کنید، تا از بروز مشکلات دائمی جلوگیری شود.

این دارو به ندرت منجر به ایجاد بیماری ای تحت عنوان دیسکینزی مزمن می شود. در برخی موارد این وضعیت ممکن است دائمی شود. در صورت بروز هر گونه پرش صورت یا پرش عضلانی مانند بیرون زدن زبان، حرکات جویدن، جمع یا غنچه شدن دهان و یا لرزش های غیرقابل کنترل، موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید.

این دارو به ندرت می تواند منجربه بروز یک بیماری بسیار جدی به نام سندرم بدخیم نوروپاتیک شود. اگر علائم زیر را تجربه می کنید، فوریت های پزشکی دریافت کنید: انقباض، درد، حساس شدن به لمس یا ضعف عضلانی ، خستگی شدید، گیجی شدید، عرق کردن، ضربان قلب سریع یا نامنظم، ادرار تیره، علائم بیماری کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار).

چنانچه هر یک از این عوارض جانبی ناخوشایند اما بسیار جدی رخ داد، به پزشک خود اطلاع دهید: تهوع یا استفراغ، درد معده یا شکم، زردی چشم یا پوست، تشنج، علائم عفونت (مانند تب، گلودرد مداوم)

چنانچه هر یک از این عوارض جانبی ناخوشایند اما بسیار جدی رخ داد، به فوریت های پزشکی مراجعه کنید: ضربان قلب آرام، سرگیجه شدید، درد قفسه سینه، غش کردن.

احتمال بروز واکنش های آلرژیک به این دارو بسیار کم است، اما در صورت بروز باید حتما به دنبال فوریت های پزشکی باشید. علائم واکنش های آلرژیک عبارتند از: خارش، بثورات پوستی، تورم (به ویژه بر روی صورت، زبان یا گلو)، سرگیجه شدید، تنفس سخت و مشکل شدید.

در اینجا فهرست کاملی از عوارض جانبی احتمالی استفاده از هالوپریدول عنوان نشده است. در صورتی که متوجه علائمی دیگری شدید که در این مطلب قید نشده، آن را نیز با داروساز یا پزشک خود در میان بگذارید.

موارد احتیاطی

چنانچه به هالوپریدول حساسیت دارید؛ یا اگر حساسیت دارویی دارید، قبل از مصرف آن به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. این دارو ممکن است حاوی ترکیبات غیر فعالی باشد که در شما ایجاد حساسیت یا سایر مشکلات کند. در این خصوص می توانید با یک پرشک داروساز مشورت کنید.

چنانچه مشکلات خاص پزشکی دارید، این دارو نباید استفاده شود. اگر دچار مشکل سیستم عصبی شدید (افسردگی شدید)، یا بیماری پارکینسون هستید، پیش از استفاده از این دارو با پزشک یا داروساز مشورت کنید.

قبل از مصرف این دارو، همه سوابق پزشکی تان را به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید؛ به ویژه: اختلال دوقطبی، مشکل ادرار کردن (به عنوان مثال به دلیل مشکلات پروستات)، گلوکوم، مشکلات قلبی (مانند آنژین)، تیروئید بیش از حد فعال (پرکاری تیروئید)، تشنج، کمبود گلبول های سفید خون.

هالوپریدول ممکن است منجر به یک بیماری شود که بر ریتم قلب تأثیر می گذارد. به ندرت QT ممکن است به طور جدی (به ندرت کشنده) سبب ایجاد ضربان قلب سریع یا نامنظم و سایر علائم (مانند سرگیجه شدید، غش) شود که مستلزم مراقبت های پزشکی هستند.

چنانچه دارای شرایط خاص پزشکی هستید یا داروهای دیگری مصرف کنید که ممکن است باعث طولانی شدن QT شود، خطر داشتن QT طول مدت ممکن است افزایش یابد. قبل از استفاده از هالوپریدول، تمام داروهایی را که مصرف می کنید و این موارد را به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید: برخی مشکلات قلبی (نارسایی قلبی، ضربان قلب آرام، طولانی شدن مدت QT در EKG)، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص (QT طولانی مدت در EKG، مرگ ناگهانی قلبی).

کمبود پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر ابتلا به QT را افزایش دهد. در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند دیورتیک ها یا قرص های آب) یا اگر شرایطی از قبیل تعریق شدید، اسهال یا استفراغ دارید، این خطر ممکن است افزایش یابد. با پزشک خود در خصوص مصرف هالوپریدول با خیالی آسوده مشورت کنید.

قرص هالوپریدول ممکن است سبب ایجاد خواب آلودگی در شما گردد. مصرف الکل یا ماری جوانا می تواند به خواب آلودگی تان بیفزاید. در طول مصرف این دارو از رانندگی یا کار با ماشین آلات سنگین اجتناب کنید. از مصرف نوشیدنی های الکلی خودداری کنید.

قبل از انجام هر گونه جراحی، مصرف این دارو و سایر داروها (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به جراح یا دندانپزشک خود اطلاع دهید.

مصرف این دارو می تواند تعریق را کاهش دهد و موجب افزایش گرمازدگی تان شود. از انجام کارهای سخت و ورزش در آب و هوای گرم اجتناب ورزید.

سالمندان ممکن است حساسیت بیشتری نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه خواب آلودگی، سرگیجه، سبکی سر، ادرار دشوار و مشکلات قلبی مانند طولانی شدن QT  داشته باشند. خواب آلودگی، سرگیجه و سبکی سر می تواند خطر افتادن را افزایش دهد.

مصرف این دارو در دوران بارداری به هیچ وجه توصیه نمی شود. زیرا ممکن است به جنین آسیب وارد سازد. چنانچه باردار هستید یا تصور می کنید باردار شده اید با پزشک تان مشورت کنید.

از آن جایی که ممکن است استفاده از قرص کارودیلول در دوران شیردهی سبب انتقال دارو به شیرتان شود نیز قبل از مصرف آن با پزشک تان مشورت کنید.

تحقیق و ترجمه: مینو زرفش

منبع خارجی برای مطالعه بیشتر:

[button color=”red” size=”small” link=”https://www.webmd.com/drugs/2/drug-8661/haloperidol-oral/details” ]لینک مرجع[/button]