همه چیز در مورد هیدروکسی اوره

هیدروکسی اوره

هیدروکسی اوره یا هیدروکسی کاربامید یک عامل سیتوتوکسیک (سم سلولی) است. معمولا با دوز 500 میلی گرم تا 1 گرم به صورت خوراکی روزانه استفاده می شود. گاهی در درمان پسوریازیس پلاکی استفاده می شود، ولیکن در پسوریازیس پوسچولر، خال خال ، و یا  اریترودرمیک کمتر موثر است.

[پنج نوع اصلی پسوریازیس(پوسته پوسته شدن)، پلاک، خال‌خال، معکوس، پوسچرلر و اریترودرمیک می‌باشد. شایع‌ترین آن پسوریازیس پلاک مانند است که با ناحیه‌هایی قرمز رنگ با پوششی نقره‌ای و سفید از سلول‌های مردهٔ پوست مشخص می‌شود.]

هیدروکسی اوره برای بیماران مبتلا به لوسمی میلوئیدی مزمن، سرطان گردن رحم و انواع دیگر سرطان و اختلالات میلوپرولیفراتیو، کم خونی داسی شکل، عفونت اچ آی وی تجویز می شود.

مکانیسم عمل

هیدروکسی اوره به یک رادیکال آزاد نیتروکسید تبدیل می شود. در عارضه پسوریازیس، تصور می شود که تکرار دی ان ای در داخل سلول پایه ایی اپیدرم را کاهش می دهد. بهبودی معمولا حدود دو هفته بعد از شروع درمان آغاز می شود، و پس از حدود هشت هفته کامل می شود.

در موارد مقاوم به هیدروکسی اوره ، آن را می توان با دیگر داروهای ضد پسوریازیس با رعایت احتیاط لازم ترکیب کرد. چنانچه با متوترکسات ترکیب شد باید مراقب بود زیرا هر دو دارو ممکن است عملکرد مغز استخوان را کاهش و تولید سم را افزایش دهند.

به دلیل ایجاد اختلالات جنینی در دوران بارداری و در هنگام شیر دهی نباید استفاده شود. بی خطر بودن آن در کودکان تایید نشده است.

عوارض جانبی

• سمی نشدن مغز استخوان توسط سلولهای خونی باید به طور منظم آزمایش شود. در هنگام دیده شدن سم، دوز دارو کاهش می یابد. معمولا یک سوم از بیماران در طول دوره درمان دچار سمیت سلولی می شوند:
  • لئو سو پانیا (کاهش تعداد سلول های سفید)
  • کم خونی (کاهش تعداد سلول های قرمز)
  • ترومپو سایتو پانیا (کاهش تعداد پلاکت)
  • پانسایتو پانیا (کاهش در تمام انواع سلول خون)
  • ماکروسایتزیز (بزرگتر شدن سلول های قرمز خون از حد طبیعی) : در تمامی بیماران رخ می دهد زمانی که سلول های قرمز هموگلوبین بیشتری حمل می کنند و مغز استخوان هم مگالوبلاست تولید می کند. البته این بیماری سختی نیست و با توقف دارو از بین می رود.
• سمی شدن کبدی به ندرت اتفاق می افتد و به این دلیل هیدروکساریا را می توان با خیال راحت در بیماران مبتلا به مشکلات کبدی ناشی از متوترکسات استفاده کرد. با این حال، گاهی هپاتیت خفیف دیده می شود.
• سمی شدن کلیوی در درمان پسوریازیس دیده نشده، اما در بیماران مبتلا به سرطان خون تحت درمان با هیدروکساریا گزارش شده است.
• تجمع رنگدانه ایی زرد-خاکستری در پوست و نازک شدن مو ممکن است رخ دهد اما پدیده ایی نادر است.
• زخم پای دردناک مشابه با گانگرنوزوم پایودرما و دانه های درماتومیوزیت در بیماران مبتلا به سرطان خون گزارش شده است.
• لوپوس دارویی به ندرت دیده می شود که موجب درد عضلات و مفاصل می شود.
• افزایش خطر ابتلا به سرطان پوست گزارش شده است.
• خطر ابتلا به انواع دیگر سرطان به علت استفاده از هیدروکساریا در بیماران مبتلا به پسوریازیس ناشناخته است، اما تصور می شود در برخی بیماران این اتفاق بیفتد.
• هیدروکساریا در سنتز دی ان ای تداخل ایجاد می کند و به این دلیل نباید در دوران بارداری استفاده شود. توصیه می شود لقاح در مردان و زنان تحت درمان با هیدروکساریا انجام نشود، هر چند هیچ گزارشی از بروز مشکل گزارش نشده است.
• مصرف بیش از حد می تواند منجر به مرگ شود. انتقال خونی و تعداد سلولهای خونی باید به دقت تحت نظر گرفته شود. انگشتان دست و پا، و دهان قرمز، متورم و دردناک می شود.

[divider]

مرکز تحقیقات کلینیک پوست،زیبایی،لیزر و تناسب اندام آلومینا