کاربردهای شگفت انگیز صمغ درخت چای

در دهه هاي اخير، محبوبيت طب مکمل به طور روزافزون در حال افزايش بوده است. تلاش براي تأييد استفاده از فرآورده هاي گياهي در موارد درماني مفروض باعث افزايش تحقيقات در آزمايشگاه ها و برخي موارد در محيط بدن شده است.

يکي ازاين فرآورده ها روغن درخت چاي است که اسانس درخت چاي به صورت مايعي بي رنگ تا زرد رنگ ، داراي بوي تند و معطر و مشابه اوکاليپتوس است که در آب، غير محلول و در الکل ، محلول ميباشد و عمدتأ از گياه alternifolia Melaleuca که بومي استراليا استخراج مي شود. در اصطلاح عمومي،  به تعدادي از درختان Tea Tree Oil گفته مي شود ولي از نظر علمي، گونه ي اصلي اين گياه درختي با نام علمي alternifolia Melaleuca مي باشد که از خانواده ي مورد نظر است و بيشتر در نواحي ساحلي استراليا وجود دارد، درختي هميشه سبز به ارتفاع حدود ۶ متر، با برگ هايي نوک تيز و معطر مي باشد.

از ديگر گونه هاي اين درخت M.viridiflora است که اسانس آن در تجارت به نام Niaoulioil و M.Cajuputi مي باشد که اسانس آن به نام Cajuputioil مشهور است. ترکيبات اسانس گونه هاي مختلف اين درخت تا حدي مشابه بوده و از آن ها استفاده هاي يکسان به عمل مي آيد.

نکته ي مهمي که بايد در نظر داشت اين است که بسياري از افراد اين گياه را به دليل تشابه اسمي با چاي معمولي اشتباه مي گيرند. در حالي که اين درخت هيچ ارتباطي با گياه چاي ندارد. نام علمي چاي معمولي کامليا سينن سيس مي باشد که از خانواده ي چاي بوده و از همه نظر با درخت مذکور اختلاف دارد. 

روغن درخت چاي به طور گسترده اي به خاطر خواص ضد باکتريايي آن در بسياري از موارد براي درمان عفونت هاي پوستي به طور موضعي مورد استفاده قرار مي گيرد.اين درخت به طور فراوان در استراليا ، اروپا و آمريکا شمالي وجود دارد و به عنوان دارويي براي بيماري هاي مزمن مختلف به بازار عرضه مي شود.

از روغن درخت چاي را براي مقاصد پزشکي و درمان برخی بیماری های عفونی استفاده مي گردد. روغن درخت چاي تاريخچه طولاني در موارد کلينيکي براي درمان پوست هاي مبتلا به جوش غرور، ترک هاي موجود در سطح پوست، خشکي پوست، رفع التهابات پوستي و قارچهايي که در سطح ناخن هستند دارد. مطالعات ساير متخصصين پوست با روغن درخت چاي براي درمان آکنه، شوره سر، تبخال انجام شده و نتايج آن مشابه يا بهتر از درمانهاي مرسوم بوده است و اغلب عوارض جانبي کمتري نيز داشته است.

خواص و موارد مصرف خواص پزشکي

• روغن درخت چاي باعث بهبود کامل مشکلاتي از قبيل شوره سر مي شود.

• روغن درخت چاي در شامپو، پودر و روغن بچه، دستمالهاي ضد باکتري (دستمال هاي پاک کننده آرايشي)، محصولات مراقبت از پوست (مثل کرمهاي شب و روز، مرطوب کننده ها و لوسيونهاي دست و بدن) به کار برده مي شود. اين روغن براي پوستهاي چرب و مشکل آفرين بسيار مناسب است و مي توان آن را به صورت خالص و در مقادير اندک براي بر طرف کردن لک و جوش به موضع زد.

• روغن درخت چاي براي درمان پوست هاي مبتلا به جوش غرور، ترکهاي موجود در سطح پوست، خشکي پوست، رفع التهابات پوستي و قارچهايي که در سطح ناخن هستند، استفاده مي شود.

• روغن درخت چاي به پوست نرمي و لطافت مي بخشد و اين ماده به شکل روغن، ژل و يا کرم موجود است. در ساخت کرم هاي مخصوص جوش نيز از روغن درخت چاي استفاده مي کنند. (کرم هاي مخصوص جوش: اين کرم التهابات پوستي را از بين برده و پوست را به وضعيت طبيعي خود نزديک مي کند. لازم به ذکر است که پيش از مصرف، پوست بايد کاملاً تميز باشد)

• از روغن درخت چاي در ساخت کرم هاي سوختگي و کرم هاي ضد قارچ استفاده مي شود. ( کرم هاي سوختگي: اين نوع کرم ضدالتهاب و خارش است و پوست را صاف و يکنواخت مي سازد. کرم ضد قارچ: اين کرم قارچهاي پوستي را که باعث خارش مي شود از بين مي برد.)

• روغن درخت چاي داراي خواص ضدعفوني کننده، ضد قارچي و ضد ويروسي است، ضمن اينکه ذاتاً قدرت آنتي بيوتيکي دارد و يکي از مفيد ترين روغنهاي دارويي است. اين روغن را مي توان براي درمان عفونتهاي قارچي از قبيل برفک دهان به کار برد.

• از روغن درخت چاي در محصولاتي مثل خمير دندان و دهان شويه استفاده مي شود. عملکرد آن در خمير دندان بدين صورت است که مانع تشکيل پلاک هاي دندان مي گردد، اين ماده ضدباکتري است و از بيماريهاي لثه جلوگيري مي کند.

از آنجائيکه بوي بد دهان در اثر گازهاي ايجاد شده توسط باکتريها ايجاد مي شود، روغن درخت چاي جايگزين مناسب با خواص موثرتر براي دهان شويه هاي شيميايي است.

 اثرات دارويي مهم

يکي از خواص مهم اين گياه، ضد ميکروب بودن آن است. چون گياه خاصيت تحريک پذيري و ملتهب کننده روي پوست ندارد، از آن در درمان زخم ، آکنه و سوختگي ها استفاده مي کنند. يکي از دلايل استفاده ي آن در صابون، وجود همين خاصيت است. اين گياه در تهويه به عنوان مطبوع کننده کاربرد دارد که داراي خواص ضد ميکروبي در فضا نيز مي باشد. اسانس اين درخت به دليل وجود ترکيباتي از جمله Li terpineol بر روي ميکروارگانيسم هايي از جمله کانديدا آلبي کنس، اشرشياکلي، استافيلوکوک اورئوس و پزدوموناس آئروژينوزا موثر است .همچنين روغن درخت چاي در تهيه ي محلول هاي بخور براي مشکلات تنفسي و قطره هاي بيني با خواص ضد ميکروبي کاربرد دارد.

محصولات ديگري جهت کاهش التهاب ريوي و داروهاي مسکن سرفه از اين رايحه تهيه شده است. اين اسانس در صنايع آرايشي و بهداشتي و به خصوص در عطر سازي و درمان هاي ديگر در رايحه درماني مورد استفاده است.

 عوارض جانبي

ممکن است ندرتا بعضي افراد نسبت به ترکيبات موجود در رايحه ي درخت چاي از جمله آلفاليمونن، حساسيت داشته باشند. اين عوارض در اين افراد به صورت اگزما يا راش هاي پوستي ظاهر مي گردد.

در ايران گياهان توليد کننده ي اسانس درخت چاي وجود ندارد و گونه هاي مختلف آن در مناطق از جمله هند، اقيانوسيه، استراليا و مالزي مي رويند. اسانس درخت چاي به صورت مايعي بي رنگ تا زرد رنگ ، داراي بوي تند و معطر و مشابه اوکاليپتوس است که در آب، غير محلول و در الکل، محلول مي باشد.

منبع:

http://www.mayoclinic.org/drug

نگارنده: حدیث بختیاری

[divider]

کلینیک فوق تخصصی پوست و زیبایی آلومینا