حساسیت های پوستی

پوسته پوسته شدن، خارش، قرمزی و سایر مشکلات پوستی بسیار رایج هستند و علت آنها به راحتی قابل تشخیص نیست. جوش های پوستی علل بسیاری ممکن است داشته باشند، از جمله گیاهان (به عنوان مثال برخی گیاهان سمی)، واکنش های حساسیتی به برخی داروها یا غذاها، یا ابتلا به یک بیماری (سرخک یا آبله مرغان). اگزما و کهیر هر دو ناشی از حساسیت هستند و از رایج ترین مشکلات پوستی محسوب می شوند.

اگزما

اگزما که درماتیت آتوپیک نیز نامیده می شود، 10 تا 20 درصد کودکان و 1 تا 3 درصد بزرگسالان را تحت تاثیر قرار می دهد. یکی از رایج ترین علائم اگزما خشکی، قرمزی، تحریک پذیری و خارش پوست است. گاهی، به ویژه در زمان ابتلا به عفونت، پوست ممکن است دارای تاول های کوچک و پر از مایع شود. افراد مبتلا به اگزما معمولا دارای سابقه خانوادگی ابتلا به حساسیت های پوستی هستند.

کودکان و بزرگسالان مبتلا به اگزما می توانند با راهنمایی های متخصص آلرژی شرایط را مدیریت کنند. در شرایط ابتلا به اگزمای شدید یا متوسط، پزشک داروهایی تجویز خواهد کرد، از جمله استروئیدهای موضعی و آنتی هیستامین ها. در موارد خفیف اگزما با پمادهای ژله ای و مرطوب کننده ها قابل درمان خواهد بود. این داروهای موضعی باید هر روز مصرف شوند تا از خشکی پوست پیشگیری شود.

افراد مبتلا به اگزما باید از مصرف پاک کننده های قوی اجتناب کنند، مایعات زیاد بنوشند، در هوای سرد دستکش بپوشند و از پوشیدن لباس هایی از جنس پشم که باعث تحریک پوست می شوند، اجتناب کنند. بروز اگزما براثر خوردن غذا، برخی لوازم آرایشی، صابون، پشم، گرد و غبار، گرده، تماس با سگ و گربه، آب و هوای خشک و برخی عوامل دیگر بروز می کند.

اگر نوزاد شما به اگزما مبتلا باشد، پزشک توصیه خواهد کرد که نوزاد را هر روز حمام کرده و بلافاصله بعد از حمام نیز از کرم مرطوب کننده مناسب برای وی استفاده کنید. به علاوه در این شرایط از پاک کننده های قوی برای کودک استفاده نکنید و در هنگام خشک کردن بدن او از حوله خیلی نرم استفاده کنید.

کهیر

کهیربرآمدگی ها یا تاول های قرمزی هستند که بر روی بدن ظاهر می شوند. این وضعیت اگر کمتر از 6 هفته طول بکشد، کهیر حاد و اگر بیش از 6 هفته طول بکشد کهیر مزمن نامیده می شود. کهیر حاد اکثر اوقات ناشی از یک عامل حساسیت زا یا بر اثر عفونت بروز می کند. علت کهیر مزمن تا حد زیادی ناشناخته است.

برخی عوامل تشدید کننده بروز کهیر عبارتند از:

• بعضی غذاها (به ویژه بادام زمینی، تخم مرغ، آجیل و صدف)
• داروها، از جمله آنتی بیوتیک ها (به ویژه پنی سیلین و سولفا)، آسپیرین و ایبوپروفن
• نیش حشرات
• محرک های فیزیکی، مانند فشار، سرما، گرما، ورزش کردن یا قرار گرفتن در معرض خورشید
• لاتکس
• انتقال خون
• عفونت های باکتریایی، از جمله عفونت های دستگاه ادراری و گلو درد
• عفونت های ویروسی، از جمله سرماخوردگی، مونونوکلئوز عفونی و هپاتیت
• حیوانات خانگی و پرنده ها
• آلودگی
• برخی گیاهان

درمان و مدیریت کهیر چگونه است؟

از عوامل تشدید کننده اجتناب کنید. اگر عوامل تشدید کننده را نمی توانید شناسایی کنید به پزشک مراجعه کنید تا در شناسایی آنها به شما کمک کند و داروهایی برای پیشگیری از کهیر و کاهش علائم به شما پیشنهاد کند. اینکه مشکل به وسیله تجویز دارو توسط پزشک یا داروهای بدون نسخه درمان شود، به شدت و میزان ناراحتی ناشی از کهیرها بستگی دارد.

علائم مربوط به کهیر ممکن است چند دقیقه یا حتی چند ماه طول بکشد. کهیر معمولا شبیه به نیش حشرات هستند و در عین حال دارای شکل های متفاوتی است. کهیر ممکن است در هر بخشی از بدن بروز کند، به بخش های مختلف بدن تغییر مکان دهند، گاهی محو شده و به مرور زمان دوباره ظاهر می شوند.

فشار دادن مرکز کهیر باعث سفید شدن آن می شود. دو نوع کهیر وجود دارد: کهیر کوتاه مدت (حاد) و کهیر بلند مدت (مزمن) ولی هیچ کدام خطرناک محسوب نمی شوند. اما گاهی کهیرها باعث التهاب گلو یا محدودیت تنفسی می شوند که در این شرایط نیاز به مراقبت های اورژانسی دارند.

درماتیت تماسی

درماتیت تماسی یک واکنش حساسیتی است که در صورت تماس مستقیم پوست با یک محرک یا عامل حساسیت زا بروز می کند. علائم درماتیت عبارتند از جوش های پوستی، تاول و سوزش.

صابون، مواد شوینده، نرم کننده های پارچه، شامپوها – یا حتی قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آّب – عواملی هستند که باعث درماتیت تماسی می شوند. دیگر عوامل بروز درماتیت تماسی عبارتند از برخی فلزات، لاک ناخن، داروهای موضعی، گیاهان و دستکش های لاتکس.

گاهی اوقات عامل حساسیت زا باعث بروز مشکل نمی شود، مگر اینکه پوست در معرض نور خورشید هم قرار بگیرد. این عارضه با مصرف برخی لوسیون های ریش تراش، کرم های ضدآفتاب و برخی عطرها بروز می کند.

برای درمان درماتیت تماسی دو راه وجود دارد: ابتدا اینکه پوست تحریک شده را درمان کنید و سپس اینکه عامل بروز واکنش حساسیتی را مشخص کرده و از آن اجتناب کنید.

پزشک نیز کرم – یا در برخی موارد داروهای خوراکی – تجویز می کند تا خارش را تسکین داده و به بهبود پوست آسیب دیده کمک کند. آنتی هیستامین ها و پمادها نیز موثر هستند. از خاراندن قسمت آسیب دیده اجتناب کنید تا از بروز هر گونه عفونت پیشگیری کنید.

به منظور کمک به پزشک در تشخیص علت بروز حساسیت، فعالیت هایی که انجام داده و موادی را که استفاده کرده اید (به ویژه مواردی که فکر می کنید منجر به بروز حساسیت شده اند) ثبت کرده و به پزشک خود گزارش دهید.

حساسیت های فصلی

اگر عطسه و سرفه می کنید یا بینی و چشم های شما دچار خارش هستند و آبریزش دارند، ممکن است به حساسیت فصلی دچار باشید. علف و گرده گیاهان از شایع ترین عوامل بروز حساسیت فصلی هستند.

زمانبندی و شدت حساسیت فصلی در بخش های مختلف متفاوت خواهد بود، به علاوه عوامل آب و هوایی زر نیز بر روی شدت و میزان علائم تاثیر می گذارند:

• گرده های چمن، درخت و گل ها در شب های سرد و روزهای گرم رشد می کنند.
• گرده ها در گرما و رطوبت به سرعت رشد می کنند.
• سطح گرده ها در ساعات اولیه صبح به اوج خود می رسد.
• باران باعث شسته شدن و رفع گرده ها می شود، اما میزان گرده ها پس از باران افزایش پیدا می کند.
• در یک روز بدون باد، عوامل حساسیت زا ثابت می مانند.
• در روزهایی که هوا باد و گرم است، میزان گرده ها افزایش پیدا می کند.
• تغییر مکان زندگی و نوع آب هوا برای پیشگیری از حساسیت معمولا موفقیت آمیز نبوده است – عوامل حساسیت زا هر جایی هستند.

درمان حساسیت فصلی

عوامل شروع حساسیت خود را شناسایی کنید. ممکن است بدانید گرده ها باعث بروز حساسیت می شوند، اما مواد دیگری نیز ممکن است در بروز این علائم دخیل باشند. بیش از دو سوم مبتلایان به حساسیت فصل بهار در حقیقت دارای علائم سالگرد هستند. متخصص حساسیت می تواند علت بروز علائم حساسیت را در شما شناسایی کرده و آنها را متوقف کند.

اقداماتی که به شما کمک می کنند از بروز حساسیت فصلی پیشگیری کنید عبارتند از:

• میزان گرده ها را کنترل کنید. اطلاعات مربوط به آب و هوا در رادیو، تلویزیون و روزنامه ها معمولا میزان آلودگی و گرده های هوا را نیز گزارش می دهد.
• درها و پنجره های خانه و ماشین را در طول فصل های حساسیت زا ببندید.
• نوع گرده هایی را که به آنها حساسیت دارید، شناسایی کنید. در بهار و تابستان گرده های درختان و چمن ها در بعد از ظهر و غروب به بیشترین میزان خود می رسد. در اواخر تابستان و اوایل پاییز میزان گرده ها در اوایل صبح بیشترین مقدار است.
• بعد از اینکه از بیرون به خانه آمدید، دوش بگیرید، موهای خود را بشویید و لباس هایتان را عوض کنید.
• در زمان انجام کارهای روزمره یا بیرون رفتن از خانه از ماسک های فیلتر دار استفاده کنید.

در این شرایط پزشک نیز برای کنترل علائم داروهایی تجویز خواهد کرد.

[button color=”blue” size=”medium” link=”http://acaai.org/allergies/seasonal-allergies http://acaai.org/allergies/types/skin-allergies/contact-dermatitis” target=”blank” ]منبع[/button]

نگارنده: سمیه محمدی