داروهای موضعی و خوراکی اختلالات پوستی

داروهای آنتی باکتریال: ازجمله موپیروسین و کلیندامایسین  که اغلب برای پیشگیری از عفونت تجویز می شود.

داروهای آنترالین: این داروها اگرچه خیلی تجویز نمی شوند، اما به کاهش التهاب در بیماریهایی نظیر پسوریازیس کمک می کند.

داروهای ضد قارچ:  تربینافین، کلوتریمازول، کتوکونازول از جمله  داروهای ضد قارچ موضوعی می باشند که  برای درمان  بیماریهایی نظیر رینگ ورم و پای ورزشکاران تجویز می شود.

بنزوئیل پراکسید: برای درمان آکنه های پوستی تجویز می شود.

کورتیکو استروئیدها: این داروها برای درمان اگزما کاربرد دارد،این نوع داروها به شکل لوسیون، فوم، پماد و کرم در بازار وجود دارد.

اسید سالیسیلیک: این دارو به شکل ژل، صابون و شامپو به فروش می رسد. ماده ای فعال است که در محصولات مراقبت پوستی از جمله آمنه و زگیل  مورد استفاده قرار می گیرد.

هیدروکسی کلروکین و کلورکین: داروی خوراکی ضد مالاریا می باشد. اما برای درمان  ارتریت روماتوئید پوستی و لوپوس اریتماتوز و SLE و برخی اختلالات ناشی از حساسیت به نور  نیز کاربرد دارد.

کلیندامایسین: یک آنتی بیوتیک می باشد که برای درمان عفونت های پوستی تجویز می شود.

هیدروکورتیزون،نئومایسین و پلی میکسن  برای در مان عفونت های گوش، چشم و پوست تجویز می شود.

آزلائیک اسید:  که برای درمان آکنه ولگاریس التهابی  و روزاسه خفیف تا متوسط  تجویز می شود.

آکوتان: یک نوع ویتامین A می باشد که کمک می کند پوست سریعتر خود را بازسازی کند. آکوتان برای درمان آکنه شدید ندولر تجویز می شود.

منبع:

webmd

dermnetnz