آنچه پزشکان و داروسازان درباره مکمل بیسموت ساب سیترات به شما نگفته اند!

بیسموت ساب سیترات (Bismuth Subcitrate)، یک عنصر شیمیایی با عدد اتمی 83 است. مکمل های بیسموت معمولا به عنوان یکی از املاح محتوی ماده بیسموت هستند.

بیسموت ساب سیترات به صورت خوراکی جهت مشکلاتی چون التهاب جدار داخلی روده بزرگ (کولیت)، یبوست، اسهال، سوء هاضمه، عفونت هلیکوباکتر پیلوری (اچ پیلوری)، بوی ناشی از تشکیل سوراخ در دیواره شکم در حین جراحی (بوی ایلئواستمی)، مشکلات معده ناشی از داروهای ضد التهابی غیر استروییدی، زخم معده، آنفولانزای معده و جلوگیری از اسهال مسافرتی مورد استفاده قرار می گیرد.

4 راهکار ساده برای زدودن سموم روده

افراد مبتلا به هموروئید، بیسموت را روی پوست استفاده می کنند.

بسیاری از افراد، از بیسموت ساب سیترات به عنوان انما (تنقیه) برای مشکل پوچیتیس استفاده می کنند. این وضعیت، به التهاب پاچ ایلئوآنال و مشکلاتی که گاهی اوقات پس از جراحی کولیت اولسراتیو به دنبال دارد، گفته می شود.

املاح بیسموت همچنین در تولید لوازم آرایشی، باتری، رنگ و پلاستیک های رنگدانه استفاده می شوند.

به نظر می رسد املاح بیسموت به حذف باکتری هایی که منجر به بروز مشکلات معده، مانند اسهال و زخم معده می شوند، کمک می کند. این املاح همچنین به عنوان یک آنتی اسید برای درمان مشکلاتی مانند سوء هاضمه نیز عمل می کنند. بیسموت ساب سیترات همچنین می تواند سرعت لخته شدن خون را افزایش دهد.

موارد مصرف و اثربخشی

بیسموت ساب سیترات جهت مصرف در موارد زیر موثر می باشد:

• اسهال مسافرتی. تحقیقات نشان می دهد که مصرف بیسموت ساب سیترات یک روز قبل از سفر و ادامه آن تا 2 روز پس از بازگشت به خانه، خطر ابتلا به اسهال مسافرتی را تا 41٪ کاهش می دهد.

این مکمل ممکن است در موارد زیر نیز موثر باشد:

• پیشگیری از زخم های ناشی از باکتریومی به نام هلیکوباکتر پیلوری (اچ پیلوری). تحقیقات نشان می دهد که مصرف بیسموت ساب سیترات خوراکی به صورت سه بار در روز به مدت 4 هفته، عفونت اچ پیلوری را تنها زمانی که به تنهایی مصرف شود، درمان نمی کند. با این حال، برخی از تحقیقات نشان می دهد که املاح بیسموت ممکن است در هنگام مصرف با آنتی بیوتیک ها، بیشتر موجب بهبود شود. اما مصرف بیسموت با آنتی بیوتیک ممکن است خطر بروز عوارض جانبی را افزایش دهد. املاح بیسموت همچنین در ترکیب با آنتی بیوتیک ها و داروهایی که اسید معده را کاهش می دهند (مهار کننده های پروتون پمپ) نیز مصرف می شوند. تحقیقات نشان می دهد که این ترکیب و سایر داروهای ترکیبی آنتی بیوتیکی ممکن است عفونت های اچ پیلوری را درمان کنند. این ترکیب همچنین ممکن است بهتر از درمان های ترکیبی آنتی بیوتیکی در افراد مبتلا به مقاومت در برابر برخی از این آنتی بیوتیک ها عمل کند.
• زخم معده. تحقیقات اخیر نشان می دهد که مصرف یکی از املاح بیسموت، 3 بار در روز به مدت 4 هفته، به اندازه مصرف روزانه سایمتیدین به مدت 4 هفته در جلوگیری از عود زخم معده، موثر است. استفاده از بیسموت ساب سیترات ممکن است اثرات آنتی بیوتیک ها را در هنگام درمان زخم های معده در ارتباط با عفونت اچ پیلوری بهبود بخشد.

این مکمل احتمالا در موارد زیر موثر است، اما شواهد کافی در این رابطه وجود ندارد:

• خونریزی. تحقیقات اخیر نشان می دهد که آغشته کردن یک تکه پنبه به خمیر بیسموت که حاوی آدرنالین است و قرار دادن آن بر روی گلو، در اطراف لوزه ها و آدنوئید ها به مدت 2-3 دقیقه پس از جراحی آدنوئید یا عمل جراحی برداشتن لوزه موجب کاهش زمان عمل و خونریزی می شود. با این حال، تحقیقات دیگر نشان می دهد که خمیر بیسموتی که حاوی آدرنالین نیست، بر زمان عمل و یا خونریزی تاثیری نمی گذارد.
• التهاب جداره داخلی روده بزرگ (کولیت). تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف یکی از املاح بیسموت، سه بار در روز به مدت 8 هفته موجب کاهش تعداد دفعات مدفوع در افراد مبتلا به کولیت می شود.
• بوی ناشی از تشکیل سوراخ در دیواره شکم در حین جراحی (بوی ایلئواستمی). تحقیقات اخیر نشان می دهد که مصرف املاح بیسموت به صورت خوراکی، سه بار در روز به مدت یک هفته موجب کاهش یا از بین رفتن بوی ناشی از سوراخ شدن دیواره شکم در طی عمل جراحی می شود.
• التهاب پاچ ایلئوآنال و مشکلات پس از جراحی کولیت اولسراتیو (پوچیتیس). تحقیقات اخیر نشان می دهد که استفاده از تنقیه حاوی بیسموت با یک ژل خاص در شب به مدت 45 روز، علائم پوچیتیس را کاهش می دهد. با این حال، شواهد دیگر نشان می دهد که استفاده از تنقیه بیسموت موجب بهبود علائم پوچیتیس نمی شود.
• یبوست
• اسهال
• سوء هاضمه
• مشکلات معده ناشی از مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی
• آنفلوآنزای معده
• هموروئید
• سایر شرایط.

در این موارد، شواهد بیشتری برای ارزیابی اثربخشی بیسموت ساب سیترات مورد نیاز است.

ایمنی و عوارض جانبی

در صورت استفاده از بیسموت خاصی به نام بیسموت ساب گالات به صورت خوراکی، کوتاه مدت و طبق دستور پزشک، که برای درمان بوی ناشی از سوراخ شدن دیواره شکم در طی عمل جراحی بسیار ایمن است. همچنین، بیسموت دیگری به نام بیسموت ساب سیلات، در صورت مصرف کوتاه مدت خوراکی و طبق دستور پزشک برای درمان اسهال بسیار مناسب است. این دو بیسموت توسط اداره غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای درمان این شرایط تایید شده است.

فرم های دیگر املاح بیسموت در صورت مصرف خوراکی در یک دوره کوتاه مدت و طبق دستور پزشک، احتمالا بی خطر هستند. سایر املاح بیسموت، از جمله رانیتیدین بیسموت سیترات، بیسموت ساب سیترات کلوئیدی و بیسموت ساب نیترات، در صورت مصرف در دوزهای 400 تا 2100 میلی گرمی در روز به مدت 56 روز نیز بی خطر هستند.

بیسموت ممکن است در صورت مصرف طولانی مدت خوراکی، به علت خطر ابتلا به نارسایی کلیه و خطر آسیب عصبی، و بروز عوارض ناشی از آن، خطرناک در نظر گرفته شود.

هشدارها و موارد احتیاطی

• بارداری و شیردهی: در صورتی که در دوران بارداری یا شیردهی به سر می برید، از مصرف این مکمل خودداری کنید. مصرف آن در این دوران خطرناک می باشد.
• کودکان: بیسموت ساب گالات و بیسموت ساب سیلات، اگر به صورت خوراکی در کوتاه مدت و طبق دستور پزشک شوند، بسیار ایمن هستند. مصرف 200-400 میلی گرم بیسموت ساب گالات به صورت خوراکی به مدت چهار بار در روز به عنوان یک داروی دئودورانت برای کودکان بالای 12 سال تایید شده است. مصرف 1.05 گرم بیسموت ساب سیلات در صورت نیاز (حداکثر 4.2 گرم در روز) تا 2 روز برای اسهال در کودکان بالای 12 سال تایید شده است. اطلاعات قابل اطمینان در مورد ایمنی مصرف املاح بیسموت خوراکی در کودکان در دسترس نمی باشد. چنانچه بیسموت به صورت خوراکی در مقادیر زیاد یا در مدت زمان طولانی مصرف شود، احتمالا خطرناک است.
• آلرژی به سالیسیلات: بسیاری از مکمل های بیسموت حاوی املاحی به نام بیسموت ساب سالیسیلات است. هنگامی که این بیسموت به صورت خوراکی مصرف می شود، در معده تجزیه می شود و به بیسموت و سالیسیلات تبدیل می شود. بر اساس نظریه های علمی، افرادی که به سالیسیلات حساسیت دارند، ممکن است در اثر مصرف این مکمل با عوارض جانبی جدی مواجه شوند.

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی بر روی عملکرد داروی مصرفی تان تاثیر گذاشته و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش می دهند. این مورد شامل تمام تداخلات دارویی احتمالی نیست و فهرستی از تمامی داروهایی که استفاده می کنید را شامل می شود (از جمله داروهای تجویزی، غیر تجویزی و محصولات گیاهی) که باید آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید. از شروع، متوقف کردن و یا تغییر دوز داروها بدون تایید پزشک تان خودداری کنید.

از آن جایی که مصرف همزمان این دارو با برخی از داروها دارای تداخل دارویی می باشد، لذا چنانچه از داروی خاصی استفاده می کنید پزشک خود را مطلع سازید.

این دارو می تواند نتایج تست های آزمایشگاهی خاص را تحت تاثیر قرار دهد. حتما همه پرسنل آزمایشگاهی و پزشکان تان را نسبت به مصرف این دارو مطلع کنید.

تحقیق و ترجمه: مینو زرفش

منبع خارجی برای مطالعه بیشتر