توقف در روند افزایش وزن

هرچند که هنوز ثابت نشده لپتین فاکتور اصلی ضدچاقی باشد، اما محققان معتقدند که نقش مهمی در هموستازی انرژی، عملکرد غدد و متابولیسم دارد.

دکتر مانتزوروس، پزشک مرکز پزشکی دیکانس در مروری بر این موارد، می گوید: هورمون می تواند با به جریان انداختن غذای دریافتی اضافه و هدایت عملکرد غدد به حفاظت انرژی، نوعی هماهنگی برقرار کند.

محققان معتقدند: رشد برنامه های کاربردی لپتین ادامه می یابد و امیدواریم به زودی با هدف درمان مورد استفاده قرار بگیرد.

لپتین عمدتا توسط بافت های چربی سفید ترشح می شود و میزان گردش خون به طور مثبت در ارتباط با میزان چربی بدن قرار می گیرد. کشف آن در 25 سال پیش هیجان زیادی به خاطر امکان درمان چاقی به وجود آورد.

امروز آن هیجان با شکست مواجه شده است، چرا که ثابت شده در مورد بیماران زیادی که دچار چاقی هستند، لپتین به طور موثر عمل نمی کند. اما در مورد افرادی که به طور مادرزادی کمبود لپتین دارند، باعث کم شدن وزن می شود. محققان دریافته اند که بیماران چاقی که کمبود ژنتیکی دارند، ممکن است در مقابل لپتین مقاوم باشند.

دکتر مانتزورس و همکاران وی معتقدند که امروزه محققان به بررسی نقش لپتین در مدیریت کم کردن وزن ، می پردازند. به عنوان مثال گمانه زنی هایی وجود دارد که جایگزین کردن لپتین ممکن است باعث بازگشت حالت غیرعادی غدد شود که مانع نوسان رژیم غذایی می شوند.

به طور کلی، گردش میزان لپتین به عنوان یک سنجش برای ذخایر انرژی در نظر گرفته می شود.  سطح گردش لپتین، ذخایر انرژی را منعکس می کند و همچنین سیستم عصبی مرکزی را برای هماهنگی غذای دریافتی و انرژی مصرف شده، تنظیم می کند. علاوه بر این، محققان معتقدند لپتین تاثیرات فوری را با کار بر روی عملکرد مغز برای تنظیم اشتها، اعمال می کند.

بیان شده که در بین بیمارانی که مادرزادی دچار کمبود لپتین هستند، دادن لپتین در دوزهای جایگزین باعث کاهش میزان غذای دریافتی از طریق مدارهای عصبی می شود و این امر نیز باعث کاهش خوردن و افزایش پاسخ به سیگنال های سیری می شود.

از لحاظ عملکرد غدد، میزان لپتین در پاسخ به خوردن غذا کاهش می یابد. این امر باعث شروع یک پاسخ از طرف غدد می شود که شامل کاهش تولید مجدد سطح هورمون ها، کاهش میزان هورمون تیروئید و کاهش میزان متابولیسم، افزایش هورمن رشد می شود.

همچنین محققان دریافته اند که لپتین تخمک گذاری دوران قاعدگی را در خانم های مبتلا به آمنوره بازمی گرداند و اختلالات متابولیک را در بیماران مبتلا به لیپوترافی بهبود می بخشد.

با توجه به متابولیزم، درمان لپتین برای بهبود هیپرانسولینمی و سطح LDL و کلسترول HDL و تری گلیسریدها در بیماران با کمبود مادرزادی، موثر می باشد.

محققان امیدوارند که ترکیب مجدد لپتین انسان به زودی جای خود را در بین سلاح های درمانی پیدا خواهد کرد.

گارنده: سمیه محمدی

کلینیک فوق تخصصی پوست و لیزر آلومینا