آنافیلاکسی از تشخیص تا درمان

درواقع آنافیلاکسی یک واکنش آلرژیک شدید است که نیاز به درمان دارد. اگر شما یک واکنش آنافیلاکتیک دارید، در اسرع وقت باید  یک امپول اپی نفرین (آدرنالین) تزریق کنید  و باید کسی فورا به115 برای کمک های اورژانسی تماس بگیرد چون اگر بدون رسیدگی رها شوید میتواند کشنده باشد.

واکنش آنافیلاکتیک  اصولا به مواد غذایی، نیش حشرات، داروها است.

چگونه آنافیلاکسی تشخیص داده میشود ؟

دکتر شما از روی علائم به واکنش آلرژیک شدید شما پی میبرد. او همچنین درباره  چیزهایی که در شما ایجاد آلرژی  می کند و به عنوان محرک شناخته میشود سوال میکند.

علائم عبارتند از:

1) تورم لب ها یا زبان 

2) مشکل تنفسی

3) کهیر

4) تورم یا گرفتکی در گلو

5) تهوع، استفراغ یا اسهال

6) سرگیجه یا خستگی

7) ضربان قلب بالا

8) فشار خون پایین

9) دل درد

بسییار دشوار است  پیش از این که  چیزی اتفاق بیافتد متوجه بشوید که واکنش آلرژیک شدید به چیزی دارید اما اگر سابقه ای از واکنش های آلرژیک چه خفیف، متوسط یا شدید بیشتر احتمال  این میرود که در آینده با واکنش های شدید روبرو شوید

.دکتر شما از یک سری آزمایشات استفاده می کند تا چگونگی واکنش به چیزهایی که باعث آلرژی می شوند را بررسی کنید. برخی از آزمایش ها فقط خون شما را بررسی می کنند، اما بعضی دیگر شامل مواردی هستند که شما را به چیزی که ممکن است باعث آلرژی شما می شود را به شما نشان دهد:

پریک تست و یا آزمایش خراش: دکتر ایتدا پوست شما را خراشیده و  یک قطره کوچک از آلرژن را بر روی پوست قرار می دهد.
آزمایش های داخل بینی و یا زیر پوست: آلرژن ها زیر پوست شما قرار می گیرند و پزشک برای علائم واکنش آلرژیک تماشا می کند.

حساسیت دارویی

هر دارویی  به طور بالقوه ممکن است باعث آنافیلاکسی شود. شایعترین  آنها آنتی بیوتیک های بتا-لکتام (مانند پنی سیلین) و پس از آن آسپرین وNSAID است.دیگر آنتی بیوتیک ها  کمتر به صورت پی در پی  شامل این قضیه هستند.
واکنش آنافیلاکتیک به NSAID ها ، یا یک فاکتور مشخص است و یا درمواجه آنهایی که به لحاظ  ساختاری مشابهت  دارند رخ میدهد، به این معنی که کسانی که آلرژی به یک NSAID دارند، به طور معمول یک گونه مختلف یا  گروه متفاوت از NSAID ها را میتوانند تحمل کنند. 

سایر علل مشابه نسبتا شایع عبارتند از شیمی درمانی، واکسن، پروتامین و  آماده سازی داروهای گیاهی.بعضی از داروها  نظیر (وانکومایسین، مورفین،  اشعه ایکس برعکس بقیه )  میتوانند باعث ایجاد آنافیلاکسی شوند که به طور مستقیم موجب تخریب سلول های مغز می شود.

شایع ترین پاسخ ایمنی به دارو، به دلیل گسترش سلول های T، نوع سلول های سفید خون است که دارو را به عنوان خارجی شناخته اند. این سلول های T یک پاسخ ایمنی را به تاخیر می اندازند که اغلب روی پوست تاثیر می گذارد، باعث خارش خارش می شود و چندین هفته پس از قرار گرفتن در معرض این دارو اتفاق می افتد.

بیشتر واکنش های آلرژیک در عرض چند ساعت تا دو هفته پس از مصرف دارو رخ می دهند و اکثر افراد واکنش نشان می دهند به داروهایی که در گذشته در معرض آن قرار گرفته اند. این روند “حساسیت” نامیده می شود. با این وجود، پس از شروع انواع داروها، ممکن است بثورات تا شش هفته طول بکشد.

داروهای متداول محرک زا

a) پنیسیلین (اغلبا عواقب تزریق است، نه یک قرص)
b) شل کننده های عضلانی مانند آنهایی که برای بیهوشی استفاده می شوند
c) آسپرین، ایبوپروفن و سایر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی
d) داروهای ضد تشنج

آنافیلاکسی همچنین می تواند توسط چند چیز دیگر ایجاد شود. اما این ها شایع نیستند:

a) گرده گل ها، مانند رگ ویید ( ابروسیا نوعی گیاه بومی آمریکای شمالی که باعث آلرژی و تب یونجه میشود)، علف و گرده های درخت
b) گزیدگی یا نیش زنبورها، زنبورهای عسل، زنبورهای معروف به ژاکت زرد،  زنبور سرخ (هورنت) و مورچه های آتشین
c) لاتکس، در دستکش های بیمارستان، بالن ها و بادکنک ها و نوارهای لاستیکی یافت می شود
d) بعضی از افراد می توانند واکنش آنافیلاکتیک داشته باشند اگر در لاتکس نفس بکشند.

بعضی از آنها می توانند واکنشی به ترکیبی از موارد داشته باشند:

تنفس کردن گرده ها و خوردن سیب، سیب زمینی خام، هویج، کرفس، یا فندق
تنفس گرده گیاه  ماگ ورت و خوردن کرفس، سیب، بادام زمینی، یا کیوی
تنفس گرده رگ ویید و خوردن خربزه یا موز
لاتکس را لمس کنید و پاپایا، شاه بلوط یا کیوی بخورید

حساسیت به نیش حشرات

زهری که از گزیدگی و نیش حشرات مضر بالدار(Hymenopetra ) نظیر مورچه ها، زنبورها و زنبورهای عسل  یا  ساس های بوسه زن (  kissing Bugs or Triatominae)   وارد بدن میشود میتواند باعث ایجاد آنافیلاکسی در افراد حساس شود.
واکنش های قبلی که چیزی بیشتر از یک واکنش موضعی در اطراف محل گزیدگی است،  میتواند  نشان دهنده یک عامل خطرناک  برای بروز آنافیلاکسی در آینده شود ;با این وجود، نیمی از قربانیان تلفات هیچ واکنش سیستماتیک قبلی نداشته اند.

علائم آلرژی گزیدگی حشرات چیست؟

شدت علائم از یک نفر از فرد به فرد متفاوت است. اما به طور کلی 3 نوع واکنش وجود دارد:

1) یک واکنش طبیعی باعث درد، تورم و قرمزی در اطراف محل زخم می شود.

2) یک واکنش موضعی بزرگ باعث تورم می شود که فراتر از محل زخم توسعه پیدا میکند.

به عنوان مثال، فردی که روی مچ پا نیش زدگیداشته باشد، ممکن است تورم در کل پا داشته باشد. در حالی که شرایط اغلب هشدار دهنده به نظر می رسد، اما چیزی فرا تر از  یک واکنش طبیعی نیست. واکنش های موضعی بزرگ در حدود 48 ساعت به اوج رسیده و سپس در کمتر از 5 الی 10 روز به تدریج بهبود می یابد .

3) واکنش آلرژیک جدی ترین نوع واکنش  است و سریعا باید تحت درمان قرار بگیرید.

یک واکنش آلرژیک خفیف ممکن است یک یا چند مورد از این علائم را در محل خارش ایجاد کند:

a) درد
b) قرمزی
c) لکه های جوش مانند
d) تورم خفیف تا متوسط
e) گرما
f) خارش

در خصوص گزیدگی واکنشهای شدید آلرژیک (که واکنش آنافیلاکتیک نامیده می شوند) معمول نیستند. اما هنگامی که بوجود میآیند ، شرایط اورژانسی است.

علائم عبارتند از:

a) مشکل تنفس
b) کهیرها که به صورت راش های قرمز و خارشی  ظاهر می شوند و به مناطق فراتر از گزیدگی گسترش می یابند
c) تورم صورت، گلو، یا هر بخشی از دهان یا زبان
d) خس خس کردن  یا مشکل در بلعیدن
e) بی قراری و اضطراب
f) ضربان سریع
g) سرگیجه یا کاهش شدید فشار خون

در اسرع وقت به  صورت اورژانسی رسیدگی  و درمان کنید.

روش درمان گزیدگی اگر شما آلرژی دارید

اگر یک واکنش شدید آلرژیک دارید، به اپی نفرین نیاز خواهید داشت، که قبل از تماس با 115 میتوانید خودتان تزریق کنید. معمولا تزریق این آمپول سریعتر میتواند مانع از پیش روی واکنشهای آلرژیک شدید شود.

حتی اگر به نظر می رسد علائم متوقف شده، هنوز به مراقبت های اورژانسی نیاز دارید. ممکن است لازم باشد در یک شب در بیمارستان بمانید. اگر تا به حال واکنش های آلرژیک به نیش حشرات داشته اید،همیشه و همه جا با خود اپی نفرین حمل کنید.

حساسیت غذایی

وقتی توی سس تند سالسا یا غذاهای هندی شیرجه میزنید ، دماغتان شروع به راه گرفتن میکند.لوبیا ها نفاخ هستند و یک لیوان شراب میتواند سردرد به همراه داشته باشد.اگر هم از آن دسته افراد باشید که آنزیم تحمل لاکتوز ندارند بعد از خورد شیر و پنیر فورا شکم روی پیدا میکنید.

اغلب مردم ازاین گونه واکنش ها به بعضی غذا ها نشان میدهند اما معمولا حساس به  بعضی خوراکی ها یا قادر به تحمل  و هضم آنها هستند . آن واکنش ها توسط سیستم ایمنی بدنی آنها صورت نمیگیرد.

آلرژی غذایی متفاوت است. بدن شما غذاهایی که برای بدنتان بی ضرر هستند را  به اشتباه مریضی زا و مضر میپندارد.
هنگامی که چیزی  که به آن  حساسیت دارید بخورید، سیستم ایمنی بدن برای محافظت از شما به آن پاسخ می دهد. شما ممکن است راش پوستی خفیف یا  خارش چشم داشته باشید یا یک واکنش بزرگترنظیر بریده بریده  نفس کشیدن داشته باشید.

آلرژی غذایی می تواند جدی باشد، اما می توانید اقداماتیا برای مدیریت آن انجام دهید. یکی از بهترین چیزهایی که می توانید انجام دهید این است که از خوردن غذای محرک زا بپرهیزید.

مواد غذایی که باعث آلرژی می شوند

بسیاری از غذاها می توانند آنافیلاکسی ایجاد کنند. این ممکن است پس از اولین مصرف خوراکی رخ دهد.مواد غذای متداول در سراسر جهان متفاوت است. در کشورهای غربی، مصرف و یا قرار گرفتن در معرض بادام زمینی، گندم، آجیل ،شیر و تخم مرغ و نوع خاصی از غذاهای دریایی مانند صدف، شایع ترین علت است.

کنجد در خاورمیانه رایج است،در حالی که برنج و نخود نیز به عنوان منبع آنافیلاکسی در آسیا  مکررا دیده شده است.
موارد شدید معمولا به علت مصرف آلرژن ایجاد می شود، اما   تجربه ثابت کرده است که برخی از افراد  حتی اگردر تماس با این موارد قرار بگیرند  واکنش شدید نشان می دهند.

کودکان می توانند آلرژی خود را از دست بدهند. در سن 16 سالگی، 80٪ از کودکان مبتلا به آنافیلاکسی به شیر یا تخم مرغ و 20٪ از افرادی که آنافیلاکسی مشتق شده از بادام زمینی  داشتند  دیگر می توانند این غذاها را تحمل کنند.

محرک های معمول آلرژی های غذایی

هشت چیز سبب 90٪ واکنش های آلرژی غذایی می شود:

 

1) شیر (بیشتر در کودکان)

شیر یکی از متداول ترین محرک آلرژی غذایی در کودکان است. بعض ها بزرگش میکنند اما در عین حال، ممکن است نوزاد شما  به شیرهایی با  فرمول ضد آلرژیک یا  شیر سویا نیاز  داشته باشد. به برچسب بر روی غذاهای بسته بندی نگاه کنید. حتی چیزهایی مثل ماهی تن می تواند پروتئین شیر را در آن داشته باشد. گاهی اوقات آن  به نام ” کازئین “نشان داده میشود.

2) تخم مرغ

همانند اکثر آلرژی های غذا، آلرژی در تخم مرغ در دوران کودکی شایع تر است و حدود نیمی از کودکان که از سن 3 سالگی از آن رشد می کنند، در چند مورد حساسیت تخم مرغ باعث ایجاد آنافیلاکسی می شود.

حساسیت به تخم مرغ  فقط منوط به   خوردن یا نخوردن املت و نیمرو نمیشود . تخم مرغ در بسیاری از غذاها، از جمله  نودل،رشته فرنگی، سس مایونز و  اکثر محصولات پخته شده است.  همچنین  استفاده از تخم مرغ می تواند در مکان های شگفت انگیزی که فکرش راهم نمیکنید صورت بگیرد ، مثل  کف روی نوشیدنی ها و یا برای برق انداختن شیرینی ها ، دونات ها ، پرتزل و بورک ها .

آنها همچنین برای واکسن آنفلوآنزا استفاده می شوند، بنابراین قبل از این که بگیرید، با پزشک خود مشورت کنید.

سه  نوع پروتئینی که  باعث آلرژی به تخم مرغ می شوند:

a)  آو اوموسید (Ovomucoid)
b)  آو آلبومین( ovalbumin)
c)  کونال آلبومین (conalbumin)

پخت و پز می تواند برخی از این آلرژن ها را از بین ببرد، اما بعضی آلرژن ها را نمیتواند. بنابراین، برخی افراد ممکن است به تخم مرغ پخته شده نیز به همان شدت تخم مرغ خام واکنش نشان دهند.

گاهی اوقات ممکن است کسی به تخم مرغ واکنش نشان دهد چون که  به مرغ، بلدرچین، گوشت بوقلمون یا  کلا پرنده ها  آلرژی دارند. این سندرم پرنده-تخم مرغ نامیده می شود.

3) بادام زمینی

در مقادیر زیادی از فرآورده ها، از جمله محصولات پخته شده و سس ها هستند. برچسب غذاها را همیشه بررسی کنید.

بسته ها اگر بادام زمینی داشته باشند باید بگویند.

وقتی  بیرون غذا می خورید، از چگونگی پخت غذا ها از گارسون و یا هر کسی که آن را سرو میکند بپرسید و بگذارید مطلع شوند که شما حساسیت دارید. شما همچنین باید از خوردن آجیل های درختی مانند گردو بادام خودداری کنید، در صورتی که شما را ناراحت کنند.

4) آجیل درختی، مانند گردو، بادام، دانه کاج، آجیل برزیلی و گردو آمریکایی (Pecan)

در لوسیون ها و کرم های درست شده از روغن دانه های درختی مثل شیا (Shea) میتواند وجود داشته باشد. غذاهای بسته بندی اصولا آنها را لیست  می نمایند. اما  اجتناب از آنها در رستوران ها و نانوایی ها سخت تر است.

اگر حساسیت دارید، مراقب  گردو، بادام، پیکان ( گردو آمریکایی)، فندق، بادام هندی، پسته، آجیل برزیلی و مغز کاج باشید.

و این را بدانید که جوز هندی، شاه بلوط ، تخم آفتابگردان و دانه کنجد جز آجیل نیست و باید خوب باشید و مشکلی نداشته باشید.

5) سویا

نان ها، کوکی ها، سوپ های کنسرو شده، گوشت های فرآوری شده و غذاهای میان وعده ( اسنک ها )می توانند حاوی سويا باشند. اگر حساسیت دارید، برچسبهای غذا را بخوانید تا بتوانید به راحتی  پیش روید. همچنین از مواد غذایی مرسوم با سویا نظیرادامام، توفو، شیر سویا، میسو و سس سویا.

نوزادان و کودکان بیشتر احتمال داشتن این حساسیت نسبت به بزرگسالان را دارند.

6) گندم و دیگر غلات حاوی  گلوتن، از جمله جو،  جو چاودار و جو دوسر

در بسیاری از موارد، از نان گرفته تا  آبجو، و  سس سالاد و حتی غذای گوشتی وجود دارد. پروتئین گندم در برخی غذاهای فرآوری شده برای کمک به چسبندگی  و داشتن بافت یک دست افزوده میشود

. اگر شما به گندم حساسیت دارید، غلات دیگر مانند جو، جو دوسر،  جو چاودار، ذرت و برنج معمولا بی خطرند. اما بهتر است از بلغور، کوسکوس و فارینا دوری کنید. بلاخره درسته که به گندم ممکن است آلرژی  داشته باشید، اما گلوتن چیز خوبی است.

شما می توانید به غذایی حساس باشید، اما آلرژی نداشته باشید.. گلوتن معمولا در گندم، چاودار و جو یافت می شود. اگرآلرژی دارید، سیستم ایمنی بدن شما به هر نوع  ماده غذایی که در آن گلوتن است  واکنش نشان می دهد. وقتی که بیماری سلیاک دارید، می توانید آسیب دائمی به روده خود ایجاد کنید. شما همچنین ممکن است متوجه شوید که گلوتن  برای دستگاه گوارش شما بدون داشتن بیماری سلیاک یا آلرژی اذیت میکند.درست است که مشکل  باعث آسیب دائمی نمی شود، اما  شاید بهتر باشد  از آن جلوگیری کنید.

7) ماهی (بیشتر در بزرگسالان)

برخی افراد به ماهی قزل آلا،سالمون، ماهی تن و یا هالیبوت( لوزی ماهی) آلرژی دارند. اگر  نسبت به یک نوع ماهی آلرژی دارید، ممکن است به بقیه نیز واکنش نشان دهید. مراقب سس ماهی در غذاهای تایلندی و چینی باشید. همینطورحواستان باشد که  سس سزار و سس (ورسزت شایر) دارای انچوی ( ماهی کولی) هستند.

8) جانوران دریایی (بیشتر در بزرگسالان)

اگر  یکباره و به طور ناگهانی به عنوان یک بزرگسال آلرژی به جانوران دریایی پیدا کردید ، بدانید که در طول عمرتان این آلرژی با شما خواهد بود.

میگو، شاه میگو ، خرچنگ، خرچنگ خاردار و لابستر می تواند باعث واکنش های جدی شود. حلزون، صدف،صدفهای رودخانه ایی، حلزون اسکالوپ، اسکارگوت، هشت پا و ماهی مرکب نیز می توانند باعث شوند. اگر آلرژیک هستید، از کل صدفها، حلزون ها و غذاهای دریایی اجتناب کنید.

 

هرچند تقریبا هرماده غذایی می تواند آلرژی ایجاد کند.  اما موارد کمتر رایج عبارتند از:

ذرت
ژلاتین
گوشت – گوشت گاو، مرغ، گوشت گوسفند و گوشت خوک
دانه ها، گاهی کنجد، آفتابگردان، و خشخاش
ادویه جات نظیر زیره سیاه؛ گشنیز، سیر و خردل

افراد با حساسیت غذایی بالا،  با حتی مقدار کمی از مواد غذایی (به عنوان مثال، 1/44000 از دانه بادام زمینی) می توانند دچار شوک شوند. افرادی که  کمتر حساسسیت دارند  ممکن است بتوانند مقادیر کمی از مواد غذایی محرک زای خود بخورند.

بعضی افراد که خیلی حساس هستند ، حتی بوی غذا می تواند  باعث ایجاد واکنش در انها  کند. بعضی ها نیز به مواد نگهدارنده خاصی حساسیت دارند.

تشخیص تفاضلی برای آلرژهای غذایی

تشخیص افتراقی یا تفاضلی بدان معنی است که حساسیت غذایی را از عدم تحمل غذا یا بیماری های دیگر تشخیص داده بدهند و فرق قائل باشند.. اگر یک بیمار به مطب دکتر می رود و می گوید: “من فکر می کنم آلرژی غذایی دارم،” پزشک باید لیستی از احتمالات  دیگر را که ممکن است منجر به  بروز علائم آلرژی غذایی می شود  و باعث سو برداشت می شود  را درنظر بگیرد.

یکی از احتمالات، آلودگی مواد غذایی با میکروارگانیسم ها ( جانوران ریز میکروسکوپی) ، مانند باکتری ها و فراورده های آنها  نظیر سم ها است. گوشت آلوده گاهی  علائم حساسیت غذایی را تقلید میکند  حتی وقتی که واقعا مسمومیت غذایی بیش نیست.

چگونه آنافیلاکسی درمان می شود؟

اپی نفرین درمان اصلی است. داروهای استنشاقی و آنتی هیستامین ها  دیگر کارساز کار نخواهند بود. اپینفرین مشکلات جدی تر تنفسی مثل (خس خس، تنگی نفس و کاهش خطرناک فشار خون ناشی از آنافیلاکسی)را معکوس می کند.  هرچه سریعتر داده می شود بهتر خواهد بود.

اگر شما آلرژی به نیش حشرات و یا هر یک از مواد غذایی که باعث آنافیلاکسی می شوند دارید  یا اگر تا به حال یک واکنش آنافیلاکتیک داشتید، از پزشک خود بخواهید که یک کیت تزریقی اپی نفرین برایتان تجویز کند. دوتا از آمپول ها را همیشه همراه خود داشته باشید و طریقه مصرفشان را بدانید. اطمینان حاصل کنید که اعضای خانواده، دوستان و همکاران علائم آنافیلاکسی را می شناسند و در صورت نیاز می توانند به شما تزریق کنند.

اگر شروع به بروز دادن هرکدام از علائم آنافیلاکسی کردید ، تامل نکنید و اپی نفرین را تزریق کنید.به عنوان یک اقدام احتیاطی این تزریق برای شما ضرری نخواهد داشت پس نگران نباشید.

در وضعیت اضطراری چه کاری باید  انجام دهیم؟

اگر کسی به نظر رسید واکنش آنافیلاکتیک دارد، حتی اگر اپی نفرین را مصرف کرده است، برای کمک به اورژانس تماس بگیرید. آن فرد ممکن است نیاز به دوزهای بیشتر یا دیگر درمان های پزشکی داشته باشد. هر کسی که  واکنش هایی از این قبیل داشته باشد  حتما باید توسط پرسنل پزشکی بررسی شود. پس از مصرف اپی نفرین، داروهای استروئیدی (مانند پردنیزون یا متیل پردنیزولون) و آنتی هیستامین ها همچنین می توانند واکنش را آرام کنند و از بازگشت علائم جلوگیری کنند.

در صورتی که تنفس فرد متوقف شد، فورا CPR  انجام دهید، اگر میدانید که چطور  باید انجام دهید. به CPR کردن تا زمانی که فرد شروع به نفس کشیدن و یا پاسخ اضطراری را دریافت کند ادامه دهید.

بعضی از داروها مانند بتا بلوکرهای فشار خون بالا و مهارکننده های ACE برای بیماری های قلبی می توانند واکنش آنافیلاکتیک را درمان کنند. اگر شما یک واکنش آلرژیک شدید داشته باشید و از هر یک از این داروها استفاده کنید، اگر داروهایتان را تغییر دهید، از پزشک خود سوال کنید.

چه زمانی از اتو انژکتور(Auto Injector)می توان استفاده کرد؟

یکی از دلایل اصلی انژکتورها ( تزریق کننده ها)ا برای افرادی که دارای آلرژی هستند خیلی اهمیت دارد این است که : نمیشود  واکنش های آلرژیک را پیش بینی کرد.واکنش ها یک بار خفیف و بعد  به صورت جدی میتوانند باشند. حمله به سرعت می تواند شدید شود و گاهی اوقات منجر به شوک آنافیلاکسی شدید شده و  گاهی به یک  تهدید کننده زندگی بدل شود.

انژکتورهای اتوماتیک نظیر Adrenaclick، Auvi-Q، EpiPen یا Semjepi می توانند  با دوزی از اپی نفرین درمان کنند.می توانند به بهبود تنفس شما کمک کرده و چنانچه افت فشار خون داشته اید آن را بالا برده  و  تورم ها را کاهش دهد.

هنگامی که یک واکنش آلرژیک دارید، ممکن است متحیر باشید که آیا الان وقت آن است که با اتو انژکتوربه خود تزریق کنید یا نه.

متخصصان می گویند حتی اگر ذره ایی شک دارید، از آن استفاده کنید. بسیار خطرناک تر است که در صورت واکنش شدید، اپی نفرین دریافت نکنید تا اینکه دوزی از آن در زمانی که واقعا نیازی نداشتید دریافت کرده باشید

انژکتور را  دم دست و آماده نگه دارید

اگر شما آن را  همیشه و آماده در کنار خود نداشته باشید،.بی فایده است و هیچ سودی نخواهد داشت.

هنگامی که  با نسخه خود  برای خرید داروهایتان به داروخانه مراجعه میکنید، دو انژکتور دریافت می کنید. همیشه هر دو با هم  همراه خود داشته باشید که در صورت لزوم اگر در حین بروز واکنش یکی از آنها کار نکرد بتوانیید از آن یکی استفاده کنید.

گرما و سرمای شدید می تواند  داروهایتان را خراب کند ، بنابراین آنها را در دمای اتاق نگه دارید  و یادتان باشد آنها را در ماشین خود نگذارید.

انژکتورها معمولا تا یک سال سالم و کارآمد  هستند، بنابراین به تاریخ تولید و انقضا روی جعبه توجه کرد و پیگیری کنید.

هنگام تزریق

موارد متعددی وجود دارد که شما یا کسی که می شناسید، نیاز به استفاده از یک انژکتور خودکار داشته باشد، اما دو مورد کلی وجود دارد:

A. زمانی که حساسیت به تهدید کننده  های زندگی دارید و می دانید که هم اکنون با محرکهای آلرژی در تماس بوده اید. برای مثال: اگر حساسیت به بادام زمینی داشته باشید و دوست پسر شما بعضی از بادام زمینی را بخورد و پس از آن اورا ببوسید، منتظر بروز علائم نمانید بلافاصله  اپی نفرین تزریق کنید.

B. زمانی که علائم حساسیت دارید – حتی اگر محرکهای آلرژی را نشناسید.

این علائم عبارتند از:

1) مشکل تنفس، خس خس، و یا  بسته شدن راه های هوا
2) تورم در صورت، دهان، لب ها یا زبان
3) واکنش های پوستی مانند کهیر، خارش، سوزش
4) تهوع، درد معده،  اسهال استفراغ
5) سرگیجه، ضعف و یا غش

بعد از تزریق باید چه کرد؟

این مراحل را بعد از تزریق اول انجام دهید:

اگربهبودی حاصل نشد، دوز دوم را مصرف کنید. شما می توانید 5 دقیقه برای یک واکنش شدید و 15 دقیقه برای یک واکنش خفیف صبر کنید.
کسی به 115 تماس بگیرد
محل تزریق را به مدت 10 ثانیه برای تحریک عروق خونی و کمک به جذب دارو در بدن ماساژ دهید.
بعد از تزریق، حتی اگر علائم شما بهتر شده یا به نظر برسد که کاملا برطرف شده باز هم به اتاق اورژانس بروید.  حادثه های ضمنی شدید می توانند 4 تا 12 ساعت طول بکشند، و شما هیچ وقت نمی دانید که اگر شروع شوند تا چه مدت  به طول خواهند انجامید.

انواع تست های آلرژی خون

با آزمایش های آلرژی خون ، میزان آنتی بادی های خاص آلرژن را در خون کشف و اندازه گیری کنید. هنگامی که شما با  محرکای آلرژی تماس بگیرید،که به “آلرژن  ها” شناخته می شود، بدن شما آنتی بادی را در برابر آن ایجاد می کند.

آنتی بادی ها به سلول های بدن شما می رسانند تا مواد شیمیایی خاصی را آزاد کنند. این مواد شیمیایی باعث ایجاد علائم آلرژی می شوند. ایمونوگلوبولین  یک آنتی بادی است که به شدت با واکنش های آلرژیک بدن مرتبط است.

آزمایش های آلرژی خون معمولا برای حداقل 10 مورد از عوامل شایع آلرژی، از جمله گرد و غبار،  نیش حشرات ،حیوانات خانگی،  گرده درختان، علف های هرز، علف های هرز و کپک مربوط به جایی که شما زندگی می کنید را نشان می دهد. آنها همچنین در تشخیص آلرژی غذایی موثر اند.

آزمایش های آلرژی خون که به عنوان آزمایش های ایمنی شناخته شده است شامل:

a) آنزیم ایمونوسیورسانس (ELISA یا EIA)
b) تست رادیو الاجراسوربنت (RAST)

آزمایش ELISA مقدار آنتی بادی های خاص آلرژن را در خون شما اندازه گیری می کند.

آزمایش RAST همچنین برای شناسایی آنتی بادی های مرتبط با آلرژن خاص به منظور شناسایی عوامل آلرژی شما نگاه می کند. از زمان معرفی آزمایش ELISA، آزمایش RAST به طور معمول استفاده نشده است.

آلرژی می تواند سبب افزایش نوع خاصی از سلول های سفید خون شود. آزمایش خون برای بررسی تعداد گلبولهای سفید خون، از جمله تعداد سلولی سفید که به نام ائوزینوفیل است، ممکن است انجام شود، اگر پزشک شما فکر می کند که شما آلرژی دارید. با این حال، مهم است که در نظر داشته باشید که بسیاری از شرایط بهداشتی دیگر می تواند موجب افزایش گلبول های سفید خون شود.

سایر آزمایش های خون ممکن است دستورالعمل هایی برای اندازه گیری انتشار مواد شیمیایی که مسئول واکنش های آلرژیک هستند اندازه گیری شود.

چرا تست های آلرژی  خون انجام می شود ؟

تست پوستی آلرژی روش ترجیحی است، اما در بعضی موارد ممکن است دستورالعمل  ،آزمایش خون باشد.

تست پریک

برای تشخیص آلرژی غذایی، متخصص آلرژیست شما ممکن است از تست پوستی پریک (SPT/ Skin Prick Test) برای اندازه گیری حضور آنتی بادی I برای مواد غذایی مشکوک استفاده کنید. SPT ها ارزان هستند، نتایج فوری تولید می کنند و می توانند در مطب دکتر انجام شوند.

در طی این آزمایش، آلرژیست یک قطره محلول حاوی آلرژن غذا را در ساعد و یا پشت خود قرار می دهد. (هنگام آزمایش میوه ها یا سبزیجات، می توان از غذای تازه به جای یک محلول استفاده کرد.) با استفاده از پروب یا سوزن پلاستیکی کوچک، پزشک به آرامی پوست را میخراشد  تا مقدار کمی از محلول را به سطح زیر وارد کند. SPT عموما دردناک نیست و خونریزی وجود ندارد. خارش روی سطح پوست شباهت به یک خراش ناخن دارد.

بسته به تاریخچه پرونده شما ممکن است برای یک غذا یا چند غذا مورد آزمایش قرار بگیرید. نتایج معمولا در عرض 30 دقیقه ظاهر می شود. نتایج مثبت توسط یک کهیر ( یک برآمدگی سفید مانندی که با یک دایره کوچک  قرمز خارش دار  پوست احاطه شده است)نمایان میشود . به طور کلی، کهیر بزرگ  نشانگر این است که  به احتمال زیاد حساسیت غذایی واقعی است، اما اندازه همیشه نمایانگر پیش بینی دقیق نیست. اگر  کهیری به وجود نیاید، بعید است که شما به  آزمایش مواد غذایی آلرژی داشته باشید.

آزمایش آلرژی خون توصیه می شود اگر شما:

a) از داروهایی که در نتایج آزمایش  تاثیر گذاشته و مداخله میکنند استفاده میکنید و نمی توانید مصرف آن را برای چند روز قطع کنید  که  این امر شامل آنتی هیستامین ها، استروئیدها و برخی داروهای ضد افسردگی میشود.
b) جز افرادی باشید  که سوزن های مورد نیاز برای آزمایش پوست را نمی توانند تحمل کنند
c) یک بیماری قلبی ناپایدار داشته باشید
d) آسم ضعیف کنترل شده داشته باشید
e) اگزما شدید، درماتیت، پسوریازیس یا یکی دیگر از بیماری های شدید پوستی داشته باشید
f) در هنگام آزمایش پوست، ممکن است واکنش شدید  یا سابقه ای از واکنش آلرژیک تهدید کننده زندگی ( آنافیلاکسی) داشته باشید.

پزشک شما همچنین می تواند درخواست آزمایش خون  کند برای تعیین اینکه چگونه درمان های آلرژیک (ایمنوتراپی) کار می کنند. آزمایش خون نیز ممکن است نشان دهد که آیا آلرژی شما وسیع تر شده است یا نه.

داروهای آلرژی

به طور کلی، هیچ گونه درمانی برای  آلرژی وجود ندارد، اما انواع مختلفی از داروها وجود دارد. هم با نسخه و  هم بدون نسخه .برای کمک به کاهش علائم آزار دهنده ی مانند گرفتگی و آبریزش بینی.

این داروهای آلرژی شامل آنتی هیستامین ها، ضد انعقاد، داروهای ترکیبی، کورتیکواستروئیدها و چیزهای دیگر است.

ایمونوتراپی در قالب آمپولهای آلرژیک یا قرص های زیر زبان، که به تدریج توانایی شما برای تحمل آلرژن ها را افزایش می دهد، نیز در دسترس هستند.

آنتی هیستامین ها

آنتی هیستامین ها سال هاست که برای درمان علائم آلرژی استفاده می شود. آنها می توانند به صورت قرص، مایع، اسپری بینی یا قطره چشم مصرف شوند. قطره چشم آنتی هیستامین می تواند قرمزی و خارش چشم ها را کاهش دهد، در حالی که اسپری بینی می تواند برای درمان علائم آلرژی های فصلی و یا سالیانه استفاده شود.

انواع آنتی هیستامین ها 

داروهای آنتی هیستامین تجویزی عبارتند از:

قطره چشم آزلالستین (Optivar)
اسپری های بینی آزلالستین  (Astelin، Astepro)
کاربینوکسامین (Palgic)
Cyproheptadine
دیسلاوراتادین (Clarinex)
قطره چشم امادستین (Emadine)
هیدروکسین (Atarax، Vistaril)
قطره چشم لووکابستین (Livostin)
لووکابستین خوراکی (Xyzal)

آنتی هیستامین های غیر تجویزی عبارتند از:

برومفنیرامین (دی متیان)
سیتریزین (Zyrtec)
کلروفنیرامین (Chlor-Trimeton)
کلمستین (Tavist)
دیفن هیدرامین (Benadryl)
فگزوفنادین (Allegra)
لوراتادین (Alavert، Claritin)

قطره های چشم  در درمان علائم آلرژی های چشمی نظیرخارش و  آبریزش چشم ها موثرند. . برخی از داروها آنتی هیستامین و دکونژستانت ها  را برای کاهش علائم ترکیب می کنند.

اگر هنگامی که آنتی هیستامین می خورید  موجب خواب آلودگیتان می شود،  لطفا پیش از خواب، این کار را انجام دهید. در طول روزهنگام رانندگی یا استفاده از ماشین آلات از آن استفاده نکنید.

قبل از مصرف داروی آلرژیک برچسب را بخوانید. آنتی هیستامین ها ممکن است با سایر داروهایی که مصرف می کنید ارتباط برقرار کنند.

اگر بیماری قلبی، فشار خون بالا، مشکلات تیروئید، بیماری کلیوی یا کبدی، انسداد مثانه یا گلوکوم و پروستات بزرگ دارید، با پزشک خود صحبت کنید. همچنین اگر باردار یا شیرده هستید، با پزشک خود مشورت کنید.

منبع:

محقق و مترجم : محجوبه فاموری