به چه علت به سرطان سینه دچار شدم؟

به چه علت به سرطان سینه دچار شدم؟

دلایل زیادی دارد که چرا برخی خانم ها به سرطان سینه دچار می شوند و نسبت به سایر خانم ها به ابتلا به این عارضه مستعد تر هستند. این دلایل می تواند شامل موارد زیر باشن؛

• ژنتیک
• سن
• سابقه ی سرطان در خانواده
• سابقه ی سرطان قبلی در خود فرد
• مصرف دارو های هرمونی
• سابقه ی مصرف تنباکو یا الکل

نداشتن ورزش و تحرک کافی در طول روز می تواند بدن رو برای ابتلا به سرطان آماده کنه.

برخی از فعالیت ها هم ممکنه باعث ایجاد سرطان در فرد بشوند. خدمه ی پرواز 30 درصد نسبت به سایر خانم ها در معرض ابتلا به سرطان سینه هستند. مهماندار های هواپیما نیز به این مشکل نسبت به سایر خانم ها مستعد تر هستند، به دلایلی مانند؛

• به طور مکرر و طولانی قرار گرفتن در معرض نور شدید خورشید
• اشعه های خورشیدی مختلف
• اختلال در ساعات خواب

آن ها همچنین به داشتن فرزند در سنین بالایی اقدام می کنند و این موضوع نیز باعث افزایش ابتلا به سرطان سینه می شود. خانم هایی که در ارتش فعالیت می کنند در حدود 50 درصد بیشتر سایر افراد در خطر ابتلا به این بیماری هستند، زیرا در طول خدمت خود به طور مداوم در معرض انواع مختلفی از مواد شیمیایی هستند.

برای کاهش خطر گسترش سرطان سینه در بدن، به انجام فعالیت های زیر اقدام کنید؛

• در وزن متناسبی بمانید
• به طور روزانه ورزش کنید
• خوب بخوابید
• الکل ننوشید
• در معرض مواد شیمیایی قرار نگیرید ( موادی مانند؛ نیکوتین)
• تا جای ممکن سعی کنید که فرزند خود را شیر دهید

پزشک من در مورد سفت شدن غیر عادی پوست سینه هایم اصلا نگران نیست. آیا ممکن است یک مشکل جدی باشد؟ آیا باید من نگران این مسئله باشم؟

اکثریت قریب به اتفاق، ضخامت پستان در خانم ها بسیار بی ضرر هستند، و در ارتباط با یک بیماری سینه به نام فیبروکیستیک است. در یک مطالعه و تحقیق اینگونه نتیجه گیری شد که در حدود 5 درصد از افرادی که به ضخامت قابل لمس یا ملموس پستان دچار هستند، ممکن است به سرطان سینه نیز دچار شوند.

کاهش وزن نیز می تواند دلیلی دیگر بر ایجاد برآمدگی هایی بر سطح سینه باشد و این حالت به دلیل از دست دادن چربی در سینه ها اتفاق می افتد. در خانم هایی که به طور ناگهانی مقدار زیادی وزن از دست می دهند، متخصصین دوره های درمانی ماموگرافی یا استفاده از اشعه های فرا صوت را تجویز می کنند، و از این طریق به راحتی به مشکل فرد در این رابطه پی می برند که آیا این برآمدگی ها به دلیل فیبروکیستیک است و یا غیر عادی هستند و به غدد سرطانی شبیه هستند.

به طور کلی، خانم هایی که به طور دائم به سلامت سینه های خود با استفاده از ماموگرافی های منفی و یا معاینه های فرا صوت اقدام می کنند ، نسبت به سایر افراد از ابتلا به سرطان سینه در امان هستند. در صورتی که پزشکان حالتی غیر عادی در سینه های خانم ها بیابند ، آن ها را به داشتن معاینه های فیزیکی و مامو گرافی مکرر و یا سونوگرافی در فواصل کوتاه مدت مجاب می کنند.

آیا می توان درد مفاصل را با موادی همراه با تاموکسیفن یا آروماسین تسکین داد؟

تاموکسیفن و / یا مهار کننده های آروماتاز ​​(AIs) (مانند Aromasin) در یک بخش کلیدی از درمان در زنان با هورمون گیرندة مثبت سرطان پستان هستند.

با این حال، نیمی بیشتر از خانم ها ALS مصرف می کنند و تعداد کمتری از خانم ها با مصرف تاموکسیفن باز هم درد مفاصل را تجربه کرده اند. علائم و نشانه های درد ممکن است در دست ها، بازوها، زانوها، پاها، استخوان لگن و ران ها تجربه شود یا حتی پشت بدن، که این علائم گاهی با شروع درمان و یا به طور همزمان یا بعد از چند ماه از درمان بروز می کنند.

هنوز هم متخصصین از این موضوع شک دارند که چرا با وجود چنین دارویی که سبب افت حاد استروژن می شود، باز هم در مفاصل درد احساس می شود.  در حالی که داروهای ضد درد مانند استامینوفن و NSAID می توانند به تسکین درد کمک می کند، اما NSAID ها خود دارای عوارض جانبی زیادی هستند. در صورتی که قصد دارید تا از این دارو به صورت دراز مدت استفاده کنید، حتما تحت نظر پزشک به انجام این کار ادامه دهید. اگر در چنین شرایطی به سر می برید، حتما از ورزش هایی که مخصوص تحمل وزن هستند استفاده نمایید. از سیگار کشیدن، مصرف الکل بپرهیزید و بیشتر استراحت نمایید.

تا چه مدتی می توان از داروی هرسپتین استفاده نمود؟

داروی قوی شیمی درمانی هرسپتین، عواملی مانند HER2 را در بدن مسدود می کند. ( HER2 نوعی پروتئین است که در 15- 20 درصد از همه ی سرطان های سینه یافت می شوند که باعث تهاجمی شدن سرطان می شود.)

رژیم های درمانی برای هرسپتین بسته به پروتکل بیمارستان تعریف می شود؛ با این حال برخی مطالعات نشان داده اند که دوره های درمان کوتاه تر به همان اندازه که دوره های درمانی بلندتر هستند، بر بدن موثر واقع می گردند.

برخی از خانم ها در صورت پیشرفت سرطان سینه  اشان ، به درمان طولانی مدت با داروی هرپسین نیاز دارند و متخصصین این درمان های طولانی مدت را توصیه می کنند. مدت زمانی که خانم ها می توانند این درمان را ادامه دهند بر افراد بسیاری پوشیده است. نگرانی های اصلی با درمان طولانی مدت عوارض جانبی قلبی بالقوه هرسپتین هستند. مطالعات نشان داده است که در هر 3 نفر که توسط داروی هرپسین از سرطان سینه نجات یافته اند، در حدود 2 خانم به دلیل بیماری های قلبی و سایر عوارض در گذشته اند. البته گزارشی در دست است که نشان می دهد که خانمی با مصرف هرپسین تا 9 سال به زندگی خود بدون ابتلا به مشکلات قلبی ادامه داده است.

آیا این موضوع طبیعی است که پس از قطع مصرف داروی تاموکسین ، موها شروع به ریزش می کنند؟

متاسفانه اطلاعات بسیاری در این رابطه وجود ندارد.  اما افراد بسیاری دیده شده اند که پس از قطع تاموکسیفن، موهای خود را از دست داده اند.

تاموکسیفن دارای اثرات ضد استروژن در بافت پستان، و اثرات شبه استروژنی در بافت های دیگر است. یه توضیح احتمالی برای این موضوع این است که بدن خود را با سطوح مختلف هورمون های منتشر شده از تاموکسین وقف می دهد؛ دقیقا تجربه ای مشابه با خانم هایی که پس از به دنیا آوردن کودکان داشته اند. استروژن بر روی رشد مو اثرات متفاوتی دارد – در واقع باعث کاهش موهای بدن و افزایش موهای سر می شود. از لحاظ تئوری، تاموکسیفن با داشتن اثری استروژنی ( افزایش رشد موها) در صورت قطع شدن، سبب ریزش موها می شود. در این زمینه به تحقیق بیشتری نیاز است.

ریزش مو در درمان با داروی تاموکسیفن شایع است و در یک تحقیق در رابطه با مصرف تاموکسیفن توسط بیماران، متخصصین متوجه شدند که 25 درصد از زنان که به مصرف این دارو مشغول بودند دچار این عارضه شده اند.

آیا افرادی که به سرطان مبتلا هستند، قادرند تا پس از پایان شیمی درمانی صاحب فرزند بشوند؟

بسیاری از خانم ها در سنین پایین به سرطان سینه مبتلا می شوند، برخی حتی قبل از اینکه شانسی برای انتخاب باردار شدن خود داشته باشند.

برخی از درمان های سرطان پستان می توانند موجب ناباروری شوند و یا شانس خود را برای بارداری پس از پایان درمان از دست بدهند. دیگر درمان ها حتی گاهی سبب ناباروری دائمی با ایجاد یائسگی غیر قابل برگشت می شوند.

در این رابطه با پزشک خود مشورت کنید تا شما را تا جای ممکن راهنمایی و هدایت کنند.

آیا می توان گفت که سرطان علاج دارد؟

متخصصین 5 سال زندگی پس از درمان با دارو ها و شیمی درمانی را برای فرد بیمار در نظر می گیرند. به طور کلی درصد زنده ماندن خانم هایی که در مرحله ی 0 یا مرحله ی 1 سرطان هستند بالا تر است. اما باز هم این موضوع به سن، و سلامت شخص بیمار، وجود گیرنده های خاص در سلول های سرطانی، نوع درمان، و پاسخ بدن خانم به درمان بستگی دارد.

تقریبا اینگونه می توان گفت که 100 درصد از خانم های مبتلا به سرطان پستان که در مرحله ی 0 یا مرحله ی 1 هستند، در حدود 5 سال پس از تشخیص بیماری زنده می مانند.

منابع

https://www.drugs.com

https://www.cancer.org