مهم ترین نکات درباره داروی سیپروفلوکساسین که هرگز نشنیده اید

سیپروفلوکساسین، دارویی است که جهت پیشگیری یا درمان انواع مختلفی از عفونت های باکتریایی مورد استفاده قرار می گیرد. سیپروفلوکساسین متعلق به رده دارویی آنتی بیوتیک های کینولونی می باشد. این دارو با متوقف ساختن رشد باکتری ها در بدن عمل می کند.

این آنتی بیوتیک فقط عفونت های باکتریایی را درمان می کند. از آن جهت درمان عفونت های ویروسی (مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا) استفاده نکنید. استفاده غیر ضروری یا بیش از حد از هر نوع آنتی بیوتیک می تواند منجر به کاهش اثر بخشی آن شود.

نحوه مصرف سیپروفلوکساسین

پیش از شروع مصرف این دارو، اطلاعات مندرج در برگه دارو را مطالعه کرده و چنانچه سوالی دارید، آن را با پزشک یا داروساز خود مطرح سازید.

این دارو را می توانید همراه با غذا یا بدون آن، طبق دستور پزشک، که معمولا دو بار در روز (هر 12 ساعت) صبح و شب است، مصرف کنید.

چنانچه از محلول سیپروفلوکساسین استفاده می کنید، قبل از مصرف هر دوز، ظرف آن را به مدت 15 ثانیه تکان دهید. میزان مصرف دقیق را با استفاده از ابزارهای اندازه گیری خاص یا قاشق دارویی اندازه گیری کنید. از قاشق های خانگی استفاده نکنید زیرا ممکن است اندازه مناسبی نداشته باشند. هیچگاه محتویات محلول سوسپانسیون را نجوید.

محلول سوسپانسیون را توسط لوله های تغذیه ای استفاده نکنید؛ زیرا ممکن است محلول، لوله را مسدود سازد.

میزان مصرف براساس وضعیت پزشکی، وزن و پاسخ به درمان تعیین می گردد. مادامی که این دارو را مصرف می کنید، لازم است به میزان فراوان آب بنوشید.

مصرف این دارو حداقل 2 ساعت قبل یا 6 ساعت بعد از مصرف سایر داروهایی که ممکن است به آن متصل شوند، از اثربخشی آن می کاهد. با داروساز خود درباره سایر داروهای مصرفی تان مشورت کنید. برخی از این داروها عبارتند از: کویناپریل، سولامر، سوکرالفت، ویتامین ها یا مواد معدنی (شامل مکمل های آهن و روی) و محصولات حاوی منیزیم، آلومینیوم یا کلسیم (مانند آنتی اسیدها، محلول دی انواسین، مکمل کلسیم).

مواد غذایی سرشار از کلسیم، از جمله محصولات لبنی (مانند شیر و ماست) یا آب میوه های غنی شده با کلسیم، همچنین می توانند تاثیر این دارو را کاهش دهند. این دارو را حداقل 2 ساعت قبل یا 6 ساعت بعد از مصرف مواد غذایی سرشار از کلسیم میل کنید، مگر این که این مواد غذایی، بخشی از یک غذای بزرگ تر حاوی سایر مواد غذایی (بدون کلسیم) باشند. سایر مواد غذایی سبب کاهش اثر اتصال به کلسیم می شوند.

در خصوص استفاده از مکمل های تغذیه ای یا جایگزین مناسبی برای این دارو با داروساز یا پزشک خود مشورت کنید.

جهت بهره مندی هر چه بیشتر از مزایای آنتی بیوتیک ها باید آن ها را به طور مرتب استفاده کنید. برای کمک به یاد آوری زمان مصرف این دارو، هر روز آن را در زمان معینی مصرف کنید.

بسیار حائز اهمیت است که مصرف این دارو را ادامه دهید؛ حتی اگر احساس بهبودی داشته باشید. متوقف کردن این دارو در ابتدا ممکن است باعث شود که باکتری ها همچنان رشد کنند و این امر می تواند منجر به بازگشت عفونت شود.

چنانچه وضعیت تان بهبود نیافت یا بدتر شد، فورا به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی سیپروفلوکساسین

لازم است بخش موارد احتیاطی را به دقت مطالعه کنید.

تهوع، استفراغ، ناراحتی معده یا از دست دادن اشتها ممکن است در طول تزریق این دارو رخ دهد. به ندرت ممکن است درد، تحریک یا قرمزی در محل تزریق اتفاق بیافتد. اگر هر یک از این اثرات همچنان ادامه داشت یا بدتر شد، به سرعت به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

به یاد داشته باشید که پزشک این گونه صلاح دیده که مزایای مصرف این دارو بر عوارض جانبی آن مقدم تر است. بسیاری از افرادی که این دارو را مصرف کرده اند، عوارض جانبی جدی گزارش نداده اند.

در صورت بروز عوارض جانبی جدی، از جمله: خونریزی یا کبودی های غیر طبیعی، علائم عفونت جدید (مانند تب جدید یا مداوم، گلو درد مداوم)، علائم ناراحتی های کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار، ادرار قرمز یا صورتی رنگ)، علائم مشکلات کبدی (مانند خستگی غیرمعمول، درد معده یا شکم، تهوع و استفراغ مداوم، زردی چشم یا پوست، ادرار تیره)، موارد را به پزشک خود اطلاع دهید.

اگر عوارض جانبی بسیار جدی دارید، از جمله: سرگیجه شدید، غش کردن، ضربان قلب سریع یا نا منظم، فورا به پزشک مراجعه کنید.

این دارو به ندرت منجر به ایجاد یک بیماری جدی روده (اسهال مرتبط با کلستریدیوم دیفیسیل) به علت نوعی باکتری مقاوم می گردد. این وضعیت ممکن است در طول درمان یا چندین هفته یا ماه پس از درمان متوقف شود. چنانچه علائم زیر را دارید، از مصرف داروهای ضد اسهال یا داروهای مخدر اجتناب کنید؛ زیرا ممکن است علائم این وضعیت را بدتر کند. در صورت ابتلا به اسهال، اسهال مداوم، درد شکم یا معده و گرفتگی عضلانی، وجود خون یا مخاط در مدفوع تان، فورا به پزشک خود اطلاع دهید.

چنانچه علائم خاصی دارید، از داروهای ضد اسهال یا داروهای ضد درد استفاده نکنید؛ زیرا ممکن است این علائم بدتر شوند.

استفاده از این دارو برای دوره های طولانی مدت یا مکرر می تواند موجب ترشحات دهانی یا ایجاد عفونت مخمری جدید شود. اگر متوجه ظهور لکه های سفید در دهان، تغییر در ترشحات واژن یا سایر علائم جدید شدید، با پزشک خود مشورت کنید.

احتمال بروز واکنش های آلرژیک به این دارو بسیار کم است، اما در صورت بروز باید حتما به دنبال فوریت های پزشکی باشید. علائم واکنش های آلرژیک عبارتند از: خارش، بثورات پوستی، تورم (به ویژه بر روی صورت، زبان یا گلو)، سرگیجه شدید، تنفس سخت و مشکل شدید.

در اینجا فهرست کاملی از عوارض جانبی احتمالی استفاده از داروی سیپروفلوکساسین عنوان نشده است. در صورتی که متوجه علائمی دیگری شدید که در این مطلب قید نشده، آن را نیز با داروساز یا پزشک خود در میان بگذارید.

موارد احتیاطی

در صورتی که حساسیت دارویی دارید، یا به سایر آنتی بیوتیک های کینولونی مانند نورفلوکساسین، جمی فلوکساسین، لووفلوکساسین، مکسفلوکساسین یا آفلوکساسین پیش از مصرف سیپروفلوکساسین، موضوع را با داروساز یا پزشک مربوطه در میان بگذارید. این دارو ممکن است حاوی ترکیبات غیر فعالی باشد که در شما ایجاد حساسیت یا سایر مشکلات کند. در این خصوص می توانید با یک پرشک داروساز مشورت کنید.

قبل از مصرف این دارو، همه سوابق پزشکی تان را به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید؛ به ویژه: دیابت، مشکلات قلبی (مانند حمله اخیر قلبی)، مشکلات مفصلی یا تاندون (مانند تاندونیت، بورسیت)، بیماری کلیوی، بیماری کبد، اختلالات روانی یا خلق و خو مانند افسردگی، میاستنی گراویس، مشکلات عصبی (مانند نوروپاتی محیطی)، تشنج یا شرایطی که باعث افزایش خطر تشنج می شود (مانند آسیب مغز یا سر، تومورهای مغزی، آترواسکلروز مغزی).

سیپروفلوکساسین ممکن است منجر به یک بیماری شود که بر ریتم قلب تأثیر می گذارد. به ندرت QT ممکن است به طور جدی (به ندرت کشنده) سبب ایجاد ضربان قلب سریع یا نامنظم و سایر علائم (مانند سرگیجه شدید، غش) شود که مستلزم مراقبت های پزشکی هستند.

چنانچه دارای شرایط خاص پزشکی هستید یا داروهای دیگری مصرف کنید که ممکن است باعث طولانی شدن QT شود، خطر داشتن QT طول مدت ممکن است افزایش یابد. قبل از استفاده از سیپروفلوکساسین، تمام داروهایی را که مصرف می کنید و این موارد را به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید: برخی مشکلات قلبی (نارسایی قلبی، ضربان قلب آرام، طولانی شدن مدت QT در EKG)، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص (QT طولانی مدت در EKG، مرگ ناگهانی قلبی).

کمبود پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر ابتلا به QT را افزایش دهد. در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند دیورتیک ها یا قرص های آب) یا اگر شرایطی از قبیل تعریق شدید، اسهال یا استفراغ دارید، این خطر ممکن است افزایش یابد. با پزشک خود در خصوص مصرف سیپروفلوکساسین با خیالی آسوده مشورت کنید.

این دارو به ندرت ممکن است باعث تغییرات شدید قند خون، به ویژه اگر به دیابت مبتلا هستید، شود. قند خون خود را به طور منظم به طور مستقیم بررسی کنید و نتایج را با پزشک خود در میان بگذارید. مراقب علائم هشدار دهنده قند خون بالا مانند افزایش تشنگی و ادرار باشید. سیپروفلوکساسین ممکن است اثرات کاهش دهنده های قند خون را افزایش دهد. همچنین لازم است مراقب علائم هشدار دهنده قند خون پایین نظیر تعریق ناگهانی، لرزش، ضربان قلب سریع، گرسنگی، تاری دید، سرگیجه یا سوزش دست و پا نیز باشید. به همراه داشتن قرص یا ژل های گلوکز برای درمان قند خون پایین، ایده خوبی است. اگر این اشکال قابل اطمینان گلوکز را همراه ندارید، با خوردن یک منبع فوری افزایش دهنده قند خون مانند شکر، عسل یا آب نبات یا نوشیدن آب میوه یا نوشابه های غیر رژیمی، سریعا قند خون خود را افزایش دهید. در مورد اثرات و استفاده از این دارو با پزشک خود مشورت کنید. جهت کمک به جلوگیری از افت قند خون، مصرف وعده های غذایی طبق برنامه ای منظم، و عدم حذف وعده غذایی پیشنهاد می گردد. در صورت بروز واکنش های خاص، ممکن است پزشک تان شما را به مصرف آنتی بیوتیک دیگری هدایت کند یا داروهای دیابت تان را مجددا تنظیم کند.

سیپروفلوکساسین ممکن است سبب ایجاد خواب آلودگی در شما گردد. مصرف الکل یا ماری جوانا می تواند به خواب آلودگی تان بیفزاید. در طول مصرف این دارو از رانندگی یا کار با ماشین آلات سنگین اجتناب کنید. از مصرف نوشیدنی های الکلی خودداری کنید.

این دارو ممکن است سبب حساس شدن پوست تان نسبت به نور خورشید شود. نور خورشید می تواند این اثر را تشدید کند. زمان قرار گیری خود را در معرض نور خورشید محدود سازید. از برنزه کردن با تخت های سولاریوم اجتناب کنید. حین خروج از منزل از کرم ضد آفتاب و البسه محافظت کننده مانند کلاه نقاب دار استفاده کنید. چنانچه دچار آفتاب سوختگی یا قرمزی و تاول پوست شده اید، فورا به پزشک تان اطلاع دهید.

سیپروفلوکساسین ممکن است عملکرد واکسن های زنده باکتریایی (مانند واکسن تیفوئید) را مختل سازد. در هنگام استفاده از این دارو، از انجام واکسیناسیون خودداری کنید، مگر این که پزشک دستور این کار را داده باشد.

قبل از انجام هر گونه جراحی، مصرف این دارو و سایر داروها (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به جراح یا دندانپزشک خود اطلاع دهید.

کودکان ممکن است حساسیت بیشتری نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه مشکلات تاندون یا مفصلی داشته باشند.

سالمندان ممکن است حساسیت بیشتری نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه مشکلات تاندون و طولانی شدن مدت QT داشته باشند.

مصرف این دارو در دوران بارداری به هیچ وجه توصیه نمی شود. زیرا ممکن است به جنین آسیب وارد سازد. چنانچه باردار هستید یا تصور می کنید باردار شده اید با پزشک تان مشورت کنید.

از آن جایی که ممکن است استفاده از سیپروفلوکساسین در دوران شیردهی سبب انتقال دارو به شیرتان شود نیز قبل از مصرف آن با پزشک تان مشورت کنید.

تداخلات دارویی

لازم است بخش موارد احتیاطی را به دقت مطالعه کنید.

مداخلات دارویی بر روی عملکرد داروی مصرفی تان تاثیر گذاشته و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش می دهند. این مورد شامل تمام تداخلات دارویی احتمالی نیست و فهرستی از تمامی داروهایی که استفاده می کنید را شامل می شود (از جمله داروهای تجویزی، غیر تجویزی و محصولات گیاهی) که باید آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید. از شروع، متوقف کردن و یا تغییر دوز داروها بدون تایید پزشک تان خودداری کنید.

برخی از داروهایی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: “رقیق کننده های خون” (مانند آکنوکومارول و وارفارین)، استرانتیویم.

علاوه بر سیپروفلوکساسین، بسیاری از داروها نیز ممکن است بر ریتم قلب (طولانی شدن QT) تأثیر بگذارند. این داروها عبارتند از: آمیودارون، دوفتیلید، کوینیدین، پروکین آمید، سوتالول و غیره.

این دارو می تواند دفع سایر داروها از بدن شما را کاهش دهد، که ممکن است بر عملکرد آن ها تأثیر بگذارد. نمونه هایی از این داروها شامل دولوکستین، پیرفنیدون، تاسیملتون، تیزانیدین، و غیره می باشد.

از مصرف بیش از حد نوشیدنی هایی حاوی کافئین (قهوه، چای، نوشابه کوکاکولا)، مصرف مقادیر زیادی شکلات یا مصرف داروهای بدون نسخه که حاوی کافئین هستند، اجتناب کنید. این دارو می تواند اثرات کافئین را افزایش دهد و یا طولانی مدت کند.

اگرچه اکثر آنتی بیوتیک ها بر روی داروهای ضد بارداری هورمونی مانند قرص ها، پچ ها یا حلقه ها تاثیر نمی گذارند اما برخی از آنتی بیوتیک ها (مانند ریفامپین یا ریفابوتین) می توانند اثربخشی آن ها را کاهش دهند و این امر ممکن است به بارداری منجر شود. اگر از داروهای ضد بارداری هورمونی استفاده می کنید، برای دریافت اطلاعات بیشتر با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

مطالعه درباره سایر آنتی بیوتیک ها: ناگفته هایی درباره آمپول جنتامایسین

تحقیق و ترجمه: مینو زرفش

منبع خارجی برای مطالعه بیشتر:

[button color=”red” size=”small” link=”https://www.webmd.com/drugs/2/drug-7748/ciprofloxacin-oral/details” ]لینک مرجع[/button]