هر آنچه باید در مورد فیبروم رحم بدانید و تاکنون نشنیده اید!

هر آنچه باید در مورد فیبروم رحم بدانید و تاکنون نشنیده اید!

فیبروم رحم: فیبرها تومورهای عضللانی هستند که که در دیواره ی رحم رشد می کنند و تقریبا در بیشتر موارد خوش خیم اند (سرطانی نیستند) علائم فیبروم در همه ی زنانی که آن را دارند دیده نمی شود، اما در افرادی که این علایم نمو پیدا می کند، اغلب درد و خونریزی شدید قاعدگی را نیز تجربه می کنند درمان فیبروئید رحم بستگی به علائم شما دارد.
یکی دیگر از واژه های پزشکی که برای فیبروئیدها استفاده می شود، لیومیوم یا فقط مایو ماست. فیبرها می توانند یا به صورت یک تومور تکی در رحم رشد کنند یا می توانند تجمعی از آن ها باشند. آن ها گاهی می توانند به اندازه یک سیب یا گری فوروت بزرگ شوند و در موارد غیر معمول می توانند خیلی خیلی بزرگ باشند.

چرا بانوان باید با فیبروم رحم آشنایی داشته باشند؟

حدود 20 درصد تا 80 درصد از زنان تا زمانی که به سن 50 سالگی می رسند، دچار فیبروم می شوند. فیبروم های شایع در زنان در 40 سالگی و اوایل 50 سالگی بیشتر است. فیبرها هم چنین می توانند به مثانه فشار آورند و باعث تکرر ادرار و یا مدفوع شوند و فشار مقعدی ایجاد کنند، اگر فیبرها بسیار بزرگ شوند می توانند باعث بزرگی شکم در قسمت معده شده و ظاهر یک زن باردار را به فرد مبتلا دهند.

چه کسی دچار فیبروم می شود؟

فاکتورهای زیر، خطر ابتلای زنان به فیبروئید را افزایش می دهد.

_ سن:

همان طور که سن یک بانو، افزایش می یابد احتمال ایجاد فیبروم هم بیش تر می شود. مخصوصا در سنین بین 30 تا 40 سالگی، بعد از یائسگی فیبرها عموما کوچک می شوند.

_ سابقه ی خانوادگی:

داشتن یک عضو خانواده با فیبروئید، خطر ابتلا به آن را افزایش می دهد. اگر ما در فردی فیبروئید داشته باشد، خطر ابتلا به آن حدود 3 برابر بیش تر از حد متوسط است.

منشا قومی:

زنان آفریقایی _ آمریکایی، نسبت به زنان سفید پوست، بیش تر در معرض تولید فیبروئید اند.

زنان چاق:

افراد دارای اضافه وزن، در معرض خطر ابتلا به فیبروئیدها هستند. برای زنان بسیار سنگین، این خطر دو برابر بیش تر از میانگین است.

عادت غذا خوردن:

خوردن بعضی از مواد، مانند گوشت علی الخصوص گوشت قرمز، ژامبون، خطر فیبروئید را بیش تر می کند در عوض خوردن سبزی به نظر می رسد زنان را از خطر ابتلا به فیبروئید حفظ کند.

فیبروئید کجا رشد می کند؟

بیش تر فیبروئید ها در دیواره ی رحم رشد می کنند پزشکان آن ها را به 3 گروه تقسیم می کنند.

_ فیبروئید های زیر موکوسیال که به داخل حفره ی رحم رشد می کنند.

_ فیبروم هایی که در داخل دیواره ی رحم رشد می کند.

_ فیبروئید های زیرزایی که در خارج از رحم رشد می کنند.

_ برخی از فیبروئید ها در ساقه ها رشد می کنند که از سطح رحم و یا به حفره ی رحم رشد می کنند. آن ها مکن است شبیه قارچ باشند.

نشانه های فیبروئید چیست؟ 

اکثر فیبروئیدها، نشانه ای ندارند، اما برخی از زنان مبتلا به فیبروئیدها می توانند:
_ خونریزی شدید
_ دوره های دردناک قاعدگی
_ احساس پریشانی  و بی قراری (پری) در ناحیه ی لگن
_ افزایش حجم شکم
_ تکرار ادرار
_ درد در طول رابطه ی جنسی
_ درد پایین کمر
_ عوارض دوران بارداری و زایمان
_ سزارین
_ مشکلات تولید مثلی و در مواردی نادر ناباروری را ایجاد کنند.

دلایل ایجاد فیبروم چیست؟

هنوز به درستی مشخص نشده که علت ایجاد فیبروم چیست، محققان بر این باورند که بیش تر از یک عامل در ایجاد فیبروم دخیل باشد:
_ علل هورمونی (سطح استروژن و پروژسترون)
_ ژنتیک

فیبروم ها تحت کنترل دو هورمون استروژن و پروژسترون هستند، آن ها در دوران بارداری به سرعت رشد می کنند. (هنگامی که سطح این دو هورمون بالاست) هنگامی که داروهای ضد هورمونی استفاده می شود نیز کاهش می یابند، آن ها هنگامی که زن یائسه می شود کاهش می یابند.

آیا فیبروم ها می توانند سرطانی شوند؟

فیبروم ها، تقریبا همیشه خوش خیم هستند، به ندرت و کم تر از 1 در 1000 ممکن است سرطانی شوند، که لئومیوسارکوم نامیده می شود. داشتن فیبروئید هم چنین احتمال گرفتن سرطان رحم را افزایش نمی هد.

چه اتفاقی می افتد اگر فرد بارداری فیبرم داشته باشد؟

زنان مبتلا به فیبروئید، بیش تر در معرض مشکلات حاملگی و زایمان هستند. البته این به این معنی نیست که مشکلی وجود دارد. اکثر زنان مبتلا به فیبروئیدها، دارای بارداری طبیعی هستند.

شایع ترین مشکلات در زنان مبتلا به فیبروئید ها عبارتند از:

_ سزارین: خطر ابتلا به سزارین، برای زنان مبتلا به فیبروئیدها 6 برابر بیش تر است.

کودک برای متولد شدن از واژن، جای خوبی ندارد و گاهی جنین اکسیژن به اندازه کافی دریافت نمی کند، چنان چه دارای فیبروئید هستید و قصد حاملگی دارید به متخصص زنان و زایمان خود بگویید.

چگونه می توانیم مطمئن شوم که فیبروم دارم؟

پزشک متخصص در هنگام ارزیابی و معاینات بالینی لگن، رحم، تخمدان و مهبل ممکن است متوجه ایجاد فیبروم شود. دکتر گاهی وجود فیبروم را به صورت فیزیکی و با انگشتان خود در طی یک آزمایش معمول لگن که معمولا بدون درد است) احساس می کند. در عین حال ممکن است سونوگرافی، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی MRI، اشعه X، اسکن CT یا HSG هم تجویز شود. چنان چه فیبروئید دارید ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید:

_ لاپاراسکوپی
_ هیسترسکوپی

منبع: https://www.womenshealth.gov/a-z-topics/uterine-fibroids

محقق و مترجم: میلاد اسد بیگی